اختلال بيش فعالی با کمبود توجه چیست؟

اختلال بیش فعالی با کمبود توجه بیماری است که مهارت های مختلف رفتاری و توانایی تمرکز کردن را از کودکان می گیرد. ذهن کودکانی که از این بیماری رنج می برند به راحتی منحرف می شود. این بیماری توجه کردن به حرف های معلم و انجام دادن تکالیف مدرسه را به شدت دشوار می کند. نتیجه مطالعه تازه انجمن روان شناسی آمریکا نشان می دهد، بیش از یازده درصد دانش آموزان آمریکایی با این اختلال دست و پنجه نرم می کنند.
علایم و نشانه های اختلال بیش فعالی با کمبود توجه: بی توجهی
به گزارش پایگاه خبری سلامانه به نقل از وب مد، مهم ترین نشانه ابتلا به اختلال بیش فعالی با کمبود توجه، بی توجهی است. کودکان صحبت های معلم و … را به درستی نمی شنوند و در نگهداری از وسائل شخصی و انجام وظایف شان با مشکل مواجه می شوند. آنها در افکار پوچ غرق می شوند و به کرات اشتباه کنند. کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی با کمبود توجه از فعالیت های کسل کننده و نیازمند تمرکز بیزارند.
علایم و نشانه های اختلال بیش فعالی با کمبود توجه: بیش فعالی
یکی دیگر از علایم و نشانه های ابتلا به این اختلال ناتوانی در یک جا نشستن است. کودکان، حتی در خانه ممکن است بدوند و از در و دیوار بالا بروند. وقتی آنها نشسته اند، به بی قراری و گزافه گویی تمایل دارند.
لطمه اختلال بیش فعالی با کمبود توجه به زندگی روزمره 
بدون درمان، اختلال بیش فعالی با کمبود توجه به ارتقاء اجتماعی و تحصیلی – ناتوانی در تمرکز کردن بر درس ها و افت تحصیلی – کودک مبتلا لطمه می زند. کودکانی که توانایی تمرکز کردن را ندارند به احتمال بسیار زیاد در ارتباط برقرار کردن با افراد و حفظ دوستی ها با مشکل مواجه خواهند شد. نتیجه تاثیرات منفی ابتلا به این اختلال کاهش شدید اعتماد به نفس و بروز رفتارهای پر خطر است.
عوامل بروز اختلال بیش فعالی با کمبود توجه 
فعالیت برخی از نواحی مغز – کنترل توجه – کودکانی که به این اختلال مبتلا هستند، کمتر از حالت عادی است. همچنین، ممکن است، تعادل مواد شیمیایی مغز آنها که انتقال دهنده های عصبی نام دارند به هم خورده باشد. برخی از دانشمندان معتقدند ژنتیک و وراثت نقش تعیین کننده ای در بروز و ابتلا به این اختلال ایفا می کنند.
تشخیص اختلال بیش فعالی با کمبود توجه
آزمونی آزمایشگاهی برای شناسایی اختلال بیش فعالی با کمبود توجه وجود ندارد. به جایش، پزشکان علاوه بر بررسی شرح حال خانواده، درباره مشکلات رفتاری، عملکرد تحصیلی کودکان را نیز بررسی می کنند. کودک هفت ساله و بزرگ تر مبتلا به اختلال بیش فعالی با کمبود توجه، بی توجهی، بیش فعالی و تکانش گری را در طول دست کم شش ماه بروز می دهد.
داروهای اختلال بیش فعالی با کمبود توجه
مصرف داروهای محرک تجویز شده توسط پزشک علاوه بر کنترل بیش فعالی و رفتارهای تکانشی می توانند میزان توجه کودک را افزایش دهند. نتایج بررسی های دانشمندان نشان داده، هفتاد تا هشتاد درصد علایم و نشانه های این اختلال با مصرف داروها از میان می روند.
پیشگیری از ابتلا به اختلال بیش فعالی با کمبود توجه
تاکنون روشی برای پیشگیری از ابتلا به این اختلال کشف نشده است، اما با اجتناب کردن از الکل، سیگار و مواد مخدر در طول دوران بارداری می توان احتمال ابتلا کودک را به این اختلال کاهش داد.