علامت بیش فعالی در بزرگسالان
بیش فعالی در بزرگسالان ( ADHD ) | شما در مورد بیش فعالی در کودکان زیاد شنیدهاید و حتی میفهمید که برای بچهها و خانوادههایشان مهم است که این بیماری را تشخیص دهند و آن را بررسی و حل کنند تا بتوانند در بازی، مدرسه و خانه بهتر پیشرفت کنند.
اما در مورد بیش فعالی تشخیص داده نشده در بزرگسالان چطور؟ جودی کاتز، کاردرمانگر کودکان در شیکاگو، سالهاست که نهتنها برای حمایت از زندگی ظریف و درعینحال پیچیده بچههایی که دارای مشکلات پردازش حسی و بیش فعالی هستند، با خانوادهها کارکرده است، جالب اینکه خود او نیز دارای بیش فعالی است و این بیماری را در بزرگسالی تشخیص داده است.
کاتز میگوید: “من از نزدیک لمس کردهام که تشخیص بیش فعالی بهخصوص در بزرگسالان چقدر مهم است. اگر با ADHD زندگی میکنید و آن را نمیدانید، عدم دانستن موضوع میتواند به طرز عمدهای بر احساس شما تأثیر بگذارد. بهعنوان مثال، ممکن است احساس کنید دیگران ازنظر هوش و توانایی شمارا دستکم میگیرند.
در سفر خودم، من فهمیدم که برای تحقق بخشیدن به رویاهایم باید حفرههای مهارت عملکرد اجرایی خود را درک کنم. بهعنوانمثال، انجام تفویض اختیار به دیگران به این معنی است که من میتوانم مناطق ضعیف خودم را دور بزنم (مانند تصحیح برنامهریزی و امور مالی)، بنابراین میتوانم انرژی و خلاقیت خود را به روش های بهتر به ثمر برسانم. در ادامه نشانههایی از بیش فعالی در بزرگسالان را میخوانید.
-
تمرکز ندارید
معمولاً افراد مبتلابه بیش فعالی در هنگام تماشای بخشی از برنامههای تلویزیونی، مکالمات یا هرگونه محتوای بلند تمرکز را از دست میدهند – اگر میدانید یک مکالمه واقعاً مهم است، آن را روی تلفن خود ضبط کنید تا بتوانید در صورت لزوم مجدداً به آن گوش فرا دهید، کاتز توصیه میکند.
-
در محیط بیرون خانه گیج میشوید
هنگام پیادهروی یا رانندگی به محل کار، ممکن است راه خود را گم کنید و به جزئیات مهم توجه نکنید، بهخصوص اگر چیزی در اطراف شما باشد که توجه شمارا جلب کند .
-
بیش فعالی جسمی را تجربه میکنید
به نظر پیچیده میرسد، اما ازنظر کاتز، این واقعاً به این معنی است که حتی در یک حالت آرام نشستن مشکلدارید. شما ممکن است احساس کنید که باید گام بردارید، تکان بخورید یا حرکت کنید .
-
دائم در حال خرد کردن یا جویدن چیزی هستید!
بهمنظور آرامش و تمرکز نیاز به جویدن آدامس، نوشیدن قهوه، خرد کردن نی و قلم و یا هر چیز دیگر دارید؟ این نشانهای از بیش فعالی بزرگسالی است!
-
توجه کوتاهمدت ندارید
این یکی از مشهورترین علائم ADHD در بزرگسالاان است، اگر موضوع بهاندازه کافی جالب نباشد، ممکن است تمرکز خود را از دست دهید، چشمهایتان سرگردان شوند و افکار شما بهجای دیگری بروند.
-
در کارهای روزمره بینظمی را تجربه میکنید
همیشه کلید، کارت اعتباری، تلفن، کلاه و دستکش خود را گم میکنید؟ کاتز میگوید این اتفاق مشترک مبتلایان به بیش فعالی است.
-
شما در تنظیم زندگی خود و دیگران مشکل دارید
مراقبت از خود بهاندازه کافی سخت است اما وقتی سرپرست خانواده یا والدین کودکان هستید، انجام دادن چندکارهمزمان، کار با لباسشویی، ناهار پختن، مدیریت روزها و زمانهای ملاقات و قرارهای ملاقات با پزشک میتواند یک چالش بزرگ برایتان باشد.
-
مهارت مدیریت زمان را ندارید
برنامهریزی برای مهارتهای عملکرد اجرایی مانند حضور بهموقع در قرارها برای این افراد سخت است. کاتز توضیح میدهد، برای اکثر افراد، این موضوع بهطور طبیعی اتفاق میافتد. اما برای کسانی که بیش فعالی دارند، قطعات این پازل همیشه به راحتی جمع نمی شوند. تخمین زمان مناسب برای لباس پوشیدن، آرایش، جمع آوری وسایل مورد نیاز، ترافیک، گرفتن بلیت قطار در ADHD یا بیش فعالی بزرگسالی این روند مغز را دشوارتر میکند.
-
اضطراب
مدیریت امور به خود شما بستگی دارند اما گاهی برنامهریزی برای امورمعمولی زندگی در افراد بیش فعال میتواند دلهره آور باشد. این میتواند در اضطراب نسبت به تمایلات شما و سخت ترین تلاش برای جلوگیری از آنها بروز کند اضطراب برای بردن بچه به مدرسه یا جشن تولد یا دیر به جلسه رسیدن میتواند باعث استرس عجیبی در این افراد باشد
-
برای شروع کارها وپس از انجام آنها مشکلدارید
کاتز میگوید: من بهعنوان یک فرد بزرگسال مبتلابه ADHD، همیشه کارهای خودم را به تعویق می اندازم و سپس پروژه های زیادی را همزمان شروع می کنم . که متأسفانه تمام نمی شوند. شاید به این دلیل است که شما شروع به تخلیه ماشین ظرفشویی میکنید، سپس به سراغ حوله های تاشو در اتاق لباسشویی می روید، سپس تمام خانه را با جاروبرقی جارو میکنید و سپس متوجه میشوید که تخلیه ماشین ظرفشویی را تمام نکرده اید.
بنابراین شما ممکن است بیش فعالی بزرگسالی داشته باشید.این موضوع ارزش کاوش را دارد. این نکته ها حتی اگر ظریف باشد، میتواند باعث خرابی و ناراحتی در روابط و زندگی روزمره شما شود.
ترجمه از یاهولایف
بیشتر بخوانید : اختلال بیش فعالی با کمبود توجه چیست؟