نقد فیلم خانواده رز (The Roses): بازخوانی روابط زناشویی در قالب کمدی اجتماعی + ویدئو
فیلم «خانواده رز» (The Roses) به کارگردانی جی روچ با بازی بندیکت کامبریچ در نقش تئو رز و الیویا کلمن در نقش آیوی رز، یکی از تازه‌ترین آثار سال ۲۰۲۵ در ژانر کمدی اجتماعی است. این فیلم، بازسازی مدرن و متفاوتی از فیلم معروف «جنگ رزها» (The War of the Roses) محصول سال ۱۹۸۹ محسوب می‌شود.
«خانواده رز» تلاش می‌کند مفاهیم پیچیده روابط زناشویی، رقابت در زندگی مشترک و بحران هویت را در قالب طنز اجتماعی بیان کند. با اینکه جی روچ در آثار پیشین خود نیز در این ژانر موفق بوده، اما در این اثر نتوانسته آن طور که باید عمل کند. براساس امتیاز IMDb، فیلم نمره ۶.۸ از ۱۰ و در مرور کلی منتقدان امتیاز ۳ از ۵ را کسب کرده است.
معرفی داستان فیلم خانواده رز (The Roses)
در ظاهر با یک زوج خوشبخت و موفق روبه‌رو هستیم، اما در عمق رابطه‌شان بحرانی نهفته است. تئو، طراح دکوراسیون داخلی و معمار ثروتمند، و همسرش آیوی، آشپزی خوش ذوق که در ادامه مسیر از خانه بیرون آمده و حرفه‌ای مستقل برای خود می‌سازد، به مرور در رقابتی ناسالم گرفتار می‌شوند.
فیلم روایتگر تقلای این دو برای تثبیت جایگاه‌شان در زندگی و کار است. از لحظه‌ای که شهرت و ثروت آیوی از تئو پیشی می‌گیرد، رابطه‌شان فرو می‌پاشد و حسادت، تحقیر و رفتارهای کودکانه جای محبت را می‌گیرد. در واقع، خانواده رز (The Roses) آینه‌ای از ازدواج‌هایی است که ظاهر آرامی دارند اما از درون سرشار از تضاد و بی‌اعتمادی‌اند.
عنوان فیلم نیز استعاره‌ای هوشمندانه از گل رز است؛ گلی زیبا اما شکننده که نیاز به مراقبت مداوم دارد، درست مانند روابط انسانی. برخلاف زیبایی و ظرافت گل رز، تئو و آیوی در بزنگاه‌های احساسی با تندترین جملات و رفتارها به جنگ یکدیگر می‌روند.
بررسی محورهای مفهومی و فنی فیلم خانواده رز (The Roses)
روابط زناشویی و بحران درونی فیلم The Roses
فیلم نشان می‌دهد چگونه دو نفر با آرزوهای متفاوت بدون شناخت واقعی ازدواج می‌کنند و در ظاهر شاد، اما در باطن همواره در حال رقابت هستند.
نشانه‌های رشد و تغییر شخصیت فیلم خانواده رز
آیوی از فردی خانه‌دار به زنی مستقل و موفق تبدیل می‌شود؛ این دگرگونی نقطه قوت فیلم است، هرچند عمق روانی لازم را ندارد.
تحلیل فنی اثر The Roses
از نظر فنی و میزانسن، اثر در سطح متعادلی قرار دارد اما نوآوری چشمگیری ندارد. قاب‌بندی‌ها ساده‌اند و روایت گاهی خطی و کند می‌شود. قدرت بازیگری کامبریچ و کلمن باعث حفظ جذابیت فیلم شده است، اما فیلم نامه و کارگردانی حرف تازه‌ای برای گفتن ندارند.
پیام اخلاقی و اجتماعی خانواده رز
فیلم در نهایت نمادی است از زوج‌هایی که به جای درک متقابل، گرفتار کودکانه‌ترین رفتارها می‌شوند. در عین حال پیام ضمنی فیلم دعوت به بازنگری در روابط و نیاز به گفت‌وگو است.
نتیجه‌گیری
«خانواده رز» (The Roses) با وجود کاستی‌های فنی و روایی، فیلمی قابل تامل در زمینه بازنمایی چالش‌های ازدواج مدرن است. هر چند مخاطب عام ممکن است ارتباط چندانی با ریتم کند یا ساختار ساده اثر برقرار نکند، اما مضمون اصلی آن، یعنی فروپاشی رابطه‌ای شاد در اثر غرور، حسادت و خودخواهی، قابل لمس و واقع گرایانه است.