آخر هفته با پیشنهادات سینمایی
وضعیت سینماها این هفته
یکی از بزرگترین مسائلی که بشر امروز نمیتواند به خوبی برای خود تحلیل کند انتخاب روش و مکان درست برای تفریح و بازسازی است. امروزه تکنولوژی نه تنها انسانها سردرگم کرده؛ بلکه زایش تفکر را در نمونههای هنری و اجتماعی به وفور کاهش داده است. خوشبختانه هنر، تنها پدیدهای است که تکنولوژی و دیگر عوامل اجتماعی یا اقتصادی نمیتواند آن را پنهان و کاهش دهد. بزرگترین رسانهای که در عصر حاضر در حوزه هنر موجود است، سینماست. سینما نه تنها میتواند گزینه درستی برای تلفیق احساسات و منطق باشد؛ بلکه میتواند بهانهای برای همنشینی خانوادگی محسوب شود. خانوادهها بیشترین سهم سینما را در آخر هفتهها از آن خود میکنند و این سوژه همیشه دغدغهای برای تعامل در عرضه محصولات سینمایی است؛ اما مهمترین مسئلهای که برای یک مخاطب ایرانی باید در نظر گرفته شود افزایش سطح آگاهی از جزئیات محصولات موجود در این حوزه و انتخاب مناسب برای تماشای یک فیلم با خانواده.
*گذر موقت
گذر موقت فیلمی به کارگردانی افشین هاشمی میتواند موقعیتی مناسب برای لذت بردن در کنار خانواده باشد؛ اما این موقعیت باید با درک مسئله تفریح در سینما آغاز شود؛ چرا که این فیلم ژانری اجتماعی، کمدی دارد و مخاطب صرفا نمیتواند صرفا برای خندیدن پا به سینماها بگذارد. شکل تازهای که در سینما به وجود آمده است، انتشار افکار در ژانرهای طنز و کمدی است که از قابلیت نفوذ بیشتری نسبت به دیگر ژانرهای موجود در این زمینه است. داستان این فیلم میتواند سوژهای تازه را وارد عرصه ادبیات نمایشی در سینمای ایران کند؛ اما موقعیتی که این فیلم در برخورد با دو دوست از ابتدای داستان تا انتها برای مخاطب خود ایجاد میکند، یک موقعیت ناهنجار است. درنتیجه اگر خانواده فیلم بینی نداشته باشید، انتخاب این اثر میتواند ذهنیت شما را دچار اختلال کند.
*ساعت 5 عصر
هیاهویی که برای دیدن اولین ساخته مهران مدیری در سینما برپا شده بود، این روزها به شدت کاهش یافته است؛ چرا که این یک کمدی متفاوت است که مخاطب ایرانی چنین انتظاری ندارد. ساعت 5 عصر میتواند یک تجربه خوب از یک مولف خوب ادبیات نمایشی در ایران باشد به شرطی که مهران مدیری در ساخت و پرداخت آن غرور کمتری به خرج میداد و کمی صداقت را به هارمونی داستان اضافه میکرد. داستان در جبههای وارد نبرد میشود که این جبهه به جای سقوط دشمن باعث صعود انگیزشی قهرمان داستان و افزایش دشمنانه ضد پیرنگ در آن رشد کند. تنها مسئلهای که میتوان با این نوع داستان گویی در سینمای ایران برقرار کرد کمبود انباشت تجربی هم از سوی مخاطب و هم از سوی مولف است. ما باید به این نکته اعتراف کنیم که جامعه فیلم بینی نداریم و صرفا فیلم را برای دل خودمان میسازیم.
*سارا و آیدا
سارا و آیدا جدیدترین ساخته مازیار رفاقت را در حق دختران سینمای ایران تمام کرده و رفاقتی که با زبان مردانه زنان را به تحلیل معرفتی دعوت کرده است. عموما معرفت ساختاری ذهنی است و نمیتوان به طور قاطع گفت که در مردان بیشتر از زنان میباشد یا بالعکس اما این فیلم به اندازهای نیاز جامعه سینمایی ایران در این زمینه را تامین کرده است که معرفت را در قالب دوستیهای عاشقانه و به سمع و نظر مخاطب میرساند. سارا و آیدا فیلمی مردانه است؛ اما نمیتوان منکر سازشهای منطقی داستان با انگارههای جنس مونث شد به همین جهت ما سارا و آیدا را به کسانی که سینما را به درستی برای پر کردن اوقات فراقت خود انتخاب کردهاند پیشنهاد میکنیم.
نویسنده : علی رفیعی وردنجانی
گذری بر فیلمهای روی پرده سینما