مذهبی

برش هايي کوتاه از اخلاق اجتماعي پيامبراکرم(ص)

حدیثنويسنده: حجت الاسلام دکترمحمدحسين پژوهنده رئيس گروه فرهنگ و معارف دانشگاه علوم اسلامي رضوي

ناگفته روشن است که براي مشي سالم در زندگي و رسيدن به کمال در خانواده به الگوي کاملي نياز داريم که با اقتدا و تأسي به آن بتوانيم زندگي پاک و موفقي داشته باشيم. قرآن ما را به پيروي از پيامبر گرامي اسلام حضرت محمد(ص) ارشاد فرموده است: «ولکم في رسول ا… اسوه حسنه» از اين روي سعي داريم در اين مجال کوتاه اشاره مختصري به سيره و روش اخلاقي آن بزرگوار داشته باشيم.

کار براي مرد عار نيست

با اين که ابوطالب از بزرگان قبيله قريش بود، درآمد او براي اداره خانواده اش کافي نبود. در آن زمان حضرت محمد(ص) به سن جواني رسيده بودند، دلشان مي خواست مشغول کاري شوند و باري از دوش عمويشان بردارند.درسي هم که ما بايد بگيريم اين است که هر کار شرافتمندانه اي محترم است و پستي و بلندي در آن معنا ندارد.

وفاي به عهد لازمه زندگي است

عمار يکي از ياران پيامبر(ص) مي گويد: من و حضرت محمد(ص) پيش از بعثت، همراه گله به صحرا مي رفتيم. يک روز به ايشان عرض کردم فردا به چراگاه «فخ» برويم، آن حضرت قبول کردند، روز بعد وقتي خودم را به چراگاه رساندم ديدم که ايشان قبل از من آمده ولي نمي گذارند گوسفندان به چراگاه بروند. پرسيدم، چرا آن ها را به حال خودشان نمي گذاري؟ پاسخ دادند: من به تو قول داده بودم با هم به اين جا بياييم، درست نبود تا نيامدن گوسفندان تو، گوسفندان من از چراگاه استفاده کنند.

نگاهي به سيره اخلاقي پيامبراسلام(ص)

رسول خدا(ص) هيچگاه صحبت ديگران را قطع نمي کردند، وقتي وارد مجلسي مي شدند هر جا خالي بود مي نشستند، اجازه نمي دادند کسي جلوي پايشان بايستد، پرهيزکاران در نظر ايشان احترام بيشتري داشتند، خوشحالي و خشم ايشان فقط به خاطر خدا و دين بود، اگر سوار بودند اجازه نمي دادند کسي پياده به دنبالشان برود، يا خودشان پياده مي شدند يا او را هم سوار مي کردند، در سفري به ايشان عرض کردند شما استراحت کنيد ما کارها را انجام مي دهيم، پيغمبر(ص) فرمودند: دوست ندارم تفاوتي بين من و شما باشد. همه ما در پيشگاه خدا با هم مساوي هستيم. آن وقت بلند شدند و هيزم جمع کردند. هر قولي مي دادند به آن عمل مي کردند. به ديدن دوستان مي رفتند. به کسي اجازه نمي دادند غيبت کند. پرحوصله و با گذشت بودند. پيغمبر(ص) به عبادت و نماز علاقه زيادي داشتند، ولي وقتي مردم با ايشان کار داشتند نمازشان را کوتاه و به کار آن ها رسيدگي مي کردند. با برده ها مهربان بودند و براي آسايش آن ها تلاش مي کردند.

لطفا نظر خود را در مورد مطلب بالا در قسمت اعلام نظرات ذکر کرده و نوع مقالات و اخبار مورد علاقه خود را بیان کنید به بهترین نظرات هدایای نفیسی تعلق خواهد گرفت . باتشکر

همچنین بخوانید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا