سالمند آزاری را جدی بگیرید
سالمندآزاری (Elder Abuse) یکی از مشکلات دوران سالمندی است که توجه به آن از اهمیت خاصی برخوردار است.
یک مطالعه در سال ۲۰۱۷ با بررسی بهترین شواهد موجود از ۵۲ مطالعه انجام شده در ۲۸ کشور مختلف (که ۱۲ کشور در آن از جمله کشورهای کمدرآمد یا با درآمد متوسط بودند) نشان داد ۷/۱۵ درصد از افراد ۶۰ ساله و مسنتر مورد سالمندآزاری قرار گرفته بودند. البته از آنجا که بسیاری از سالمندان به دلایل مختلف، رفتارهای خشونتآمیز یا بدرفتاری با خودشان را گزارش نمیدهند، ممکن است آمار واقعی بسیار بیشتر از اینها باشد.
سالمندان معمولاً به دلیل کاهش تواناییهای جسمی و شناختی، تا حدودی به کمک دیگران وابسته هستند. این موضوع سبب میشود برخی از اطرافیان آنها خواسته یا حتی ناخواسته، از آسیبپذیری آنها سوءاستفاده کنند. متأسفانه به دلیل ناتوانی نسبی، سالمندان قادر به دفاع از خود نیستند و معمولاً از بازگو کردن این مطلب خودداری میکنند.
روشهای مقابله با سالمندآزاری
سالمندآزاری به بدرفتاری و رفتارهای خشونتآمیز اطرافیان سالمند (شامل اعضای خانواده، دوستان، همسایگان و از همه مهمتر پرستار یا مراقب) با او گفته میشود. دلایل مختلفی برای سالمندآزاری وجود دارد که از جمله آنها میتوان به عدم تعادل روانی، مشکلات مالی، مشکلات شخصیتی و ناهنجاریهای رفتاری افرادی که از سالمند مراقبت میکنند یا با او ارتباط دارند اشاره کرد. با شناسایی این دلایل و استفاده از روشهای کاهش سالمندآزاری میتوان با این مشکل مقابله کرد.
یکی از مهمترین روشهای کاهش سالمندآزاری، جلوگیری از انزوای سالمندی است. انزوای سالمندی سبب افسردگی، غم و اندوه و تنهایی سالمند میشود که شرایط مناسب برای بیتوجهی و اذیت و آزار اطرافیان فراهم میآورد. سالمندان باید در فعالیتهای اجتماعی بیشتر شرکت کنند و تا حد امکان تنها نمانند.
در برخی موارد، اعضای خانواده سالمند به دلایل مختلف نمیتوانند خود از سالمند مراقبت کنند. در چنین شرایطی، معمولاً پیشنهادهایی از سوی اطرافیان و دوستان (به ویژه اگر سالمند از وضعیت مالی خوبی برخوردار باشد) مبنی بر پذیرش مسئولیت نگهداری از او صورت میگیرد. اعضای خانواده بهتر است درباره این پیشنهادها به خوبی تحقیق کنند و از سلامت رفتاری و نیت این افراد مطمئن شوند. بهعنوان مثال، افرادی که درگیر رفتارهای غیرقانونی یا اعتیاد به مواد مخدر هستند یا افرادی که مشکلات مالی دارند و از نظر اخلاقی تأییدشده نیستند ممکن است نیتهای بدی داشته باشند. این افراد ممکن است به فکر سوءاستفاده احتمالی از سالمند باشند. همچنین سالمند هرگز نباید با فردی که سابقه خشونت دارد زندگی کند یا با او در خانه تنها بماند. زیرا این فرد، مستعد تکرار رفتار خشونتآمیز است و به احتمال زیاد از آسیبپذیری سالمند سوءاستفاده خواهد کرد. با این حال، بهترین گزینه برای افرادی که نمیتوانند خودشان از سالمند مراقبت کنند، مراجعه به مراکز معتبر برای استخدام پرستار یا مراقب سالمند است.
با وجود این تمهیدات، باز هم افراد خانواده نباید از زیر بار مسئولیت شانه خالی کنند؛ زیرا حتی پس از تحقیقات ممکن است متوجه برخی نیتهای پنهانی افراد نشده باشند. علاوه بر این، گزارشهای زیادی مبنی بر اذیت و آزار سالمند حتی از جانب پرستار وی وجود دارد. بنابراین خانواده سالمند باید از نزدیک با او در تماس باشند، مرتب به او سر بزنند و در صورت مشاهده هر نشانه دال بر اذیت و آزار آنها (مانند کبودی، درد، زخم یا حتی احساس پریشانی و ترس) موضوع را پیگیری کنند. همچنین باید وضعیت مالی و الگوهای خرج کردن سالمندانی که از وضعیت مالی خوبی برخوردار هستند را به دقت زیرنظر بگیرند و در صورت مشاهده موارد غیرعادی بلافاصله پیگیری کنند. سالمندان نیز باید آموزش ببینند که در صورت مشاهده هر گونه سوءرفتار مراقبان، بدون هیچ خجالتی این موضوع را با اعضای خانواده در میان بگذارند.
حتی به کوچکترین شکایت سالمند توجه کنید
تأمین امنیت سالمندان بسیار مهم است و نباید آن را نادیده گرفت. گاهی اوقات کوتاهی از جانب خود خانواده است. در برخی از موارد سالمند سعی میکند به اطرافیان بگوید که مورد سوءاستفاده قرار گرفته است. اما اطرافیان به جای گوش دادن به حرفش، او را سرزنش میکنند که «زیادی شکایت میکنی» یا «مسأله رو بزرگش میکنی». این کار سبب میشود فرد به اذیت کردن سالمند ادامه دهد. سالمندآزاری در دراز مدت، اثرات منفی زیادی بر جسم و روح سالمند میگذارد. بیشتر آسیبهای فیزیکی به مرور زمان بهبود مییابند، اما مشکلات روحی ناشی از آن تا مدتها سالمند را رها نخواهند کرد. جامعهای که در آن سالمندان از امنیت و رفاه کافی برخوردار نباشند، جامعهای سالم نخواهد بود. اگر این درد درمان نشود در دهههای بعد، مشکلات ناشی از آن گریبانگیر کل جامعه خواهد شد.
مجله اینترنتی زندگی سالم
منبع: shadmaan.com