گله مند بودن از گذشته زندگی!با خودت چند چندی؟
گله مند بودن از گذشته زندگی!با خودت چند چندی؟
آیا باید گذشته زندگی را دور ریخت؟ باید گذشته زندگی را فراموش کرد؟
به راستی چرا اکثر افراد وقتی به گذشته خود نگاه می‌کنند (حتی اگر مشکل زیادی با گذشته نداشته باشند) از آن گله مند هستند؟نگاه به گذشته فقط برای آموختن، درس گرفتن و فراموش کردن خوب است و الا اگر بخواهی با سوهانی تیز و برنده همیشه و همه وقت به جسم و جان خود بیفتی، پس از مدتی آنچه تو را در خود می‌گیرد فقط فضای تیره و پر افسوس گذشته است و دیگر هیچ و این یعنی پای گذاردن در راه دلهره، اضطراب، نگرانی، افسردگی و حتی احتمالا نابودی و به نیستی کشانیدن خود؛ آن دسته از افرادی که فکر گذشته اشتغال ذهنیشان شده و خود را از لذت و شادابی زمان حال و آینده محروم کرده و می‌کنند، کسانی‌اند که با یک‌سری خاطرات تلخ و ناخوشایند زندگی خود رازهرکرده‌اند و نه تنها خود را که اطرافیانشان را نیز در عذاب و نگرانی نگه می‌دارند؛ پیوند خوردن با گذشته جز ترس و تردید برای هیچکس، چیز دیگری به ارمغان نمی‌آورد، اصلا کسانی بیشتر با گذشته و در گذشته زندگی می‌کنند که در همان حدو حدود و گذشته‌ها هستند،در این میان، بدترین سری از چسبیدگان به گذشته، آن دسته‌ای از مردم هستند که مسائلی برایشان مهم، دردآور و عذاب دهنده شده که خودشان هیچ نقشی در ایجاد و دامن زدن به آن نداشته‌اند.
راه های شناخت خود چیست؟
– لطفا برای شناخت بیشتر خودتان و انتخاب راه معقول و منطقی به این سوالات پاسخ گویید :
– چقدر از آنچه تا کنون انجام داده‌اید یا در ارتباط با شما انجام داده‌اند،3 خشنودید؟
– چقدر به گذشته خود فکر می‌کنید؟
-خاطرات گذشته تا چه میزان ذهن شما را اشغال کرده است؟
– چقدر به آینده فکر می‌کنی؟
– تا چه حد قادر به فراموش کردن هستی؟
– توانایی نادیده گرفتن و بخشیدن شما چقدر است؟
– چرا به گذشته فکر می‌کنی؟
