ورم کلیه (هیدرونفروز) در دوره جنینی

امروزه اغلب مادران باردار در دوران حاملگی چندین نوبت تحت سونوگرافی قرار می گیرند تا سلامت جنین بررسی شود. بسیاری از اختلالات مادرزادی را با همین اقدام می توان کشف کرد.

از جمله اختلالات نسبتاً شایع، مشکلات مربوط به کلیه است که از میان آنها می توان به ورم کلیه (هیدرونفروز) اشاره کرد. بسیاری از موارد هیدرونفروز که در اواسط حاملگی تشخیص داده می شوند تا زمان زایمان خود به خود برطرف می گردند. این گروه از نوزادان پس از تولد نیاز به اقدام خاصی ندارند. اما اگر این مشکل تا آخرین سونوگرافی پیش از زایمان ادامه یابد، نیاز به بررسی بیشتر پس از تولد وجود دارد.

اگر میزان ورم، خفیف یا یکطرفه باشد، یک هفته پس از تولد، سونوگرافی مجدد انجام می شود اما اگر هیدرونفروز شدید یا دوطرفه باشد، این اقدام را باید طی سه روز اول انجام داد. دیگر اقداماتی که ممکن است انجام شود، تجویز آنتی بیوتیک و درخواست عکس رنگی مثانه است.

شایعترین علت هیدرونفروز، تنگی محل اتصال کلیه به حالب است. از علل دیگر می توان به برگشت (ریفلاکس) ادراری، تنگی حالب و مثانه عصبی اشاره کرد.

اکثر موارد هیدرو نفروز بدون نیاز به جراحی بهبود می یابند و فقط درصد کمی نیاز به مداخله جراحی خواهند داشت. در بیماری که نیاز به عمل دارد، تاخیر در انجام این کار می تواند سبب عفونت ادراری و از کار افتادن کلیه شود.

مجله اینترنتی زندگی سالم 

دکتر فرشید علیزاده؛ فلوشیپ ارولوژی کودکان

لادن سلطانی