والدین بخوانند:ضرورت ارتباط سالم دختر و پسر/ ارتباط هنجار با جنس مخالف

افشین طباطبایی، پژوهشگر اجتماعی در همین ارتباط به نسل فردا می گوید: متاسفانه در جامعه امروز ما تعریف مشخصی از حد و حدود روابط میان دختر و پسر برای افراد وجود ندارد. در واقع از یک نهی شدید به یک بی چارچوبی در ارتباطات جنس مخالف رسیده ایم. زمانی که میل به ارتباط با جنس مخالف از همان ابتدا انکار و سرکوب شود و این موضوع در نظر گرفته نشود که این میل کاملا طبیعی است و نه انحراف اخلاقی، به بیراهه خواهیم رفت و نخواهیم توانست این گونه ارتباطات را در چارچوب درست تعریف کنیم. واقعیت ها را باید در نظر گرفت و نباید بر این واقعیت ها سرپوش نهاد. در هرم تعریف شده آبراهام مزلو آمده که انسان برای دستیابی به تحقق نفس لازم است نیازهای ابتدایی اش تامین شود. در کف این هرم به برطرف شدن نیازهای جنسی نیز اشاره شده است. در فرهنگ دینی و عرفی ما، تنها راه درست ارضای غرایز جنسی، تشکیل خانواده و ازدواج است؛ منتهی با توجه به شکافی که میان بلوغ جنسی و فوران نیازهای فیزیولوژیکی افراد با بلوغ فکری، اجتماعی، اقتصادی و … آنها وجود دارد، واقعیت ها مانع از تشکیل خانواده توسط یک نوجوان خواهد شد.

طباطبایی در ادامه تصریح کرد: از سوی دیگر ما در دالان گذار از سنت به مدرنیته هستیم و تحت تاثیر تکنولوژی های ارتباطی، نوجوان ما با انواع پیام هایی که در آن روابط مرد و زن با یکدیگر بازتعریف شده و از جذابیت های به مراتب بیشتری نسبت به تعریفی که این نوع ارتباط در سنت و عرف ما دارد، رو به رو است. پیام هایی که با کشش و تمایلات درونی یک انسان، اتفاقا همخوانی جذاب تری هم دارد و نیازهای او را نادیده نمی گیرد. طبیعی است که در این شرایط، شاهد الگو گرفتن نوجوانان و جوانان از چنین منابعی خواهیم بود که این موضوع در نبود الگو های مناسب در درون فرهنگ و جامعه مان که واقعیت وجودی یک نوجوان و ذات طبیعی او را در نظر بگیرد، با سرعت بیشتری اشاعه خواهد یافت. این نوع الگو گیری در واقع یک هنجار درون گروهی میان نوجوانان است که از نگاه بیرونی تنها نوعی نابهنجاری تلقی می شود و این فاصله میان درون و بیرون، شکافی را ایجاد کرده که لازم است کارشناسان و اهالی فن در این ارتباط تدبیری بیندیشند .

این پژوهشگر اجتماعی اظهار داشت: امروز باید به بازتعریف روابط دختر و پسر پرداخت.چرا که نگاه گذشتگان ما به این مقوله دیگر برطرف‌کننده نیازهای امروز افراد نیست. نمی توان با نگاه پدربزرگ ها و مادربزرگ ها که در آن دختر و پسر به طور کلی تا قبل از ازدواج از یکدیگر نهی می شدند، با نوجوانان خود برخورد کرد. باید این ارتباطات به طور درست تعریف شود و به این تعریف خود که در آن نیازهای نوجوان و جوان مد نظر قرار گرفته شده، مشروعیت بخشیده شود. تنها در صورتی که چنین روابطی زیر نظر خانواده و پدر و مادر شکل بگیرد، می توان از بسیاری از خطرات آنها را مصون نگاه داشت. ارتباط پنهانی و زیرزمینی میان دختر و پسر، رابطه را به سرچشمه پلشتی‌ها و ناپاکی ها بدل می‌کند.منظور از زیرزمینی بودن رابطه، قرار گرفتن آن در فضایی تاریک  است که مستعد ابتلا به انواع میکروب ها و قارچ هاست. نظارت پدر و مادر بر چنین ارتباطاتی، سبب ایجاد نوعی مراقبت و جلوگیری از پر و بال گرفتن خطاها خواهد شد. مخالفت صد در صد با چنین روابطی؛ یعنی مخالفت با ذات طبیعی بشر که در آن گرایش به جنس مخالف، به عنوان امری طبیعی در نظر گرفته نشده است. بنابراین چاره ای جز مراقبت از این گونه روابط و سمت و سو دادن صحیح به آن نداریم و انکار و سرکوب، دردی را دوا نمی‌کند. در سرکوب، انکار و نادیده گرفتن این گونه روابط، نمی توان موفق به تعیین حد و حدود مربوط به آن شد.

طباطبایی در ادامه افزود: به رسمیت شناختن میل و گرایش به ارتباط با جنس مخالف، امروز در میان بسیاری از پدر و مادرها دیده می شود و تا حدود زیادی شاهدیم که از لایه های سنتی و عرفی جامعه در این ارتباط در حال فاصله گرفتن هستند. البته شاهد نوعی سردرگمی و استیصال در والدین  در واکنش نشان به موضوع ارتباط فرزندشان با جنس مخالف هم هستیم و شاید بتوان گفت به دلیل تاثیر گذاری قدرتمند سایر منابع جامعه پذیری بر نوجوانان ،گویی والدین در برابر فرزندان خود با نوعی تسلیم شدگی و خلع سلاح شدن در پذیرش این گونه ارتباطات رو به رو هستند.

این پژوهشگر اجتماعی گفت: در برابر این استیصال والدین، باید گفت می توان به این گونه ارتباطات،شکل و شمایل سازنده ای داد. اگر این موضوع به جای قرار گرفتن در زیرزمین ارتباطات در روشنایی و نور و تحت نظارت خانواده ها صورت پذیرد، می توان بسیاری از خطرات را مهار کرد. البته این استیصال و سردرگمی به دلیل تناقضاتی است که در فرهنگ و عرف ما وجود دارد. از یک طرف سنت و عرف ما  ارتباط دختر و پسر را تا پیش از ازدواج به شدت نهی می کند و از سوی دیگر پس از ازدواج در یک چرخش صد و هشتاد درجه ای مثلا از یک دختر می خواهد تمام وجودش را به یک مرد بسپارد!  ما میان سنت و مدرنیته گیر افتاده ایم و هنوز نتوانسته ایم عقاید و باورهای خود را به زبان روز به طور موثری تغییر بدهیم.  ما بسترهای مناسب را در فاصله این صفر تا صد عقاید عرفی مان برای آشنایی سالم و درست دختر و پسر با روحیات و تفاوت های یکدیگر فراهم نکرده ایم یا به منع صد در صد این گونه ارتباطات پرداخته ایم و یا به آزادی و ارتباط لاقید آنان تن داده ایم و تسلیم شده ایم. در صورتی که میان صفر تا صد، نود و نه عدد دیگر وجود دارد  که فاصله و این خلاء را نتوانسته ایم به درستی پر کنیم. روابط نادرست پسر و دختر، دقیقا در فاصله میان همین نگاه صفر و صد اتفاق می افتد که پیامدش بی حیایی، راحت طلبی، بالا رفتن سن ازدواج، بی قید و شرطی شدن نسبت به ازدواج، بی اعتمادی، تنوع طلبی، سست شدن بنیان خانوادها و … است.

وی در پایان با تاکید بر نقش دین در رفع آسیب‌های اجتماعی اظهار داشت: باید فقهای دینی ما از ابزار دین برای برطرف ساختن این معضل بهره ببرند و با به روز کردن دین و استفاده از پتانسیل این ابزار در جهت برطرف کردن برخی از این گونه آسیب ها، قدمی اساسی بردارند، اما متاسفانه می بینیم که از این پتانسیل به درستی بهره برده نمی شود. بخش مهمی از تابو بودن این گونه مسائل، مربوط می شود به سنت های عرفی و اجتماعی ما و هیچ ارتباطی به دین ندارد. اتفاقا دین ما به این گونه مسائل با دیدی باز توجه نشان داده که لازم است از همان ابزار دین در جهت برطرف کردن موانع و شکستن این تابوها بهره برده شود.