حکمت سوم نهج البلاغه : نکوهش بخل و ترس و فقر

حکمت 3 نهج البلاغه :

نکوهش بخل و ترس و فقر

وَ قَالَ الْبُخْلُ عَارٌ وَ الْجُبْنُ مَنْقَصَةٌ وَ الْفَقْرُ يُخْرِسُ الْفَطِنَ عَنْ حُجَّتِهِ وَ الْمُقِلُّ غَرِيبٌ فِى بَلْدَتِهِ .

امام علی (ع) فرمودند: بْخل ننگ و ترس نقصان است . و تهيدستى مرد زيرك را در برهان كُند مى سازد و انسان تهيدست در شهر خويش نيز بيگانه است.

امام عليه السّلام (در نكوهش بخل و ترس و فقر و تنگدستى و بينوايى و واماندگى و ستايش شكيبائى و پارسائى و دورى از گناهان) فرموده است 1- بخل و تنگ چشمى ننگ است (چون مردم بخيل را بر اثر دلبستگى او به كالاى دنيا سرزنش مى نمايند).

2- و ترسو بودن نقص و كاستى است (زيرا رسيدن بمقام فرع بر شجاعت و دلاورى است).

3- و تنگدستى زيرك را از (بيان) حجّت و دليلش گنگ و لال مى گرداند (همانطورى كه توانگرى پست و نادان را گويا مى سازد).

4- و بينوا و بى چيز در شهر خود غريب است (كسى با او آمد و شد نمى كند).

5- و عجز و واماندگى آفت و بيچارگى است (كه شخص را از پا در مى آورد).

6- و شكيبائى دلاورى است.

7- و پارسائى دارائى است (زيرا پارسا مانند مال دار كه بكسى نيازمند نيست بدنيا و كالاى آن نيازمند نمى باشد)

8.- و دورى از گناهان سپر است (از عذاب الهىّ، همانطور كه سپر شخص را از شمشير محافظت مى نمايد پرهيزكارى او را از سختيهاى دنيا و آخرت رهائى مى دهد).

مجله زندگی سالم / فایل صوتی شرح و ترجمه حکمت های نهج البلاغه