مذهبی

احادیثی در باب روزی حلال

احادیث این بخش با توجه به منابع ذکر شده در نرم افزار “جامع الاحادیث نوربازبینی و به روز شده اند
حدیث (۱) قال الله تعالی:

یا أَحمَدُ إِنَّ العِبادَهَ عَشَرَهُ أَجزاءَ: تِسعَهٌ مِنها طَلَبُ الحَلالِ فَإِذا طَیَّبتَ مَطعَمَکَ وَ مَشرَبَکَ فَأَنتَ فى حِفظى وَ کَنَفى؛

در حدیث قدسى آمده است که خداوند مى ‏فرماید: اى احمد همانا عبادت ده جزء است که نه جزء آن طلب ‏روزى حلال است، پس چون خوراکى و نوشیدنى خود را پاک کردى در پناه و حمایت من هستى.

بحار الانوار(ط-بیروت) ج ۷۴ ، ص ۲۷

حدیث (۲) رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم :

طَلَبُ الْحَلَالِ فَرِیضَهٌ عَلَى کُلِّ مُسْلِمٍ وَ مُسْلِمَهٍ.

کسب درآمد حلال، بر هر مسلمانى واجب است.

بحار الانوار(ط-بیروت) ج ۱۰۰ ، ص ۹ ، ح ۳۵

حدیث (۳) امام على علیه السلام :

إِنَّ العَبدَ لَیَحرُمُ نَفسَهُ الرِّزقَ الحَلالَ بِتَرکِ الصَّبرِ، و َلا یُزادُ عَلى ما قُدِّرَ لَهُ؛

بنده به سبب بى‏ صبرى، خودش را از روزى حلال محروم مى ‏کند و بیشتر از روزى مقدّر هم نصیبش نمى‏ شود.

شرح نهج البلاغه(ابن ابی الحدید) ج۳، ص۱۶۰

حدیث (۴) امام صادق علیه السلام :

اَلفَضلُ بنُ أَبى قُرَّهَ: دَخَلنا عَلى أَبى عَبدِاللّه‏ِ (علیه السلام) و َهُوَ یَعمَلُ فى حائِطٍ لَهُ فَقُلنا: جَعَلَنَا اللّه‏ُ فِداکَ: دَعنا نَعمَل لَکَ أَو تَعمَلهُ الغِلمانُ، قالَ: لا دَعونى فَإِنّى أَشتَهى أَن یَرانِىَ اللّه‏ُ عَزَّ و َجَلَّ أَعمَلُ بِیَدى وَأَطلُبُ الحَلالَ فى أَذى نَفسى؛

فضل بن ابى قرّه: خدمت امام صادق علیه السلام که در باغش مشغول کار بود رسیدم و عرض کردم: خدا ما را فداى شما کند، اجازه بدهید ما برایتان کار کنیم یا غلامان این کار را انجام دهند. حضرت فرمودند: نه، مرا به حال خود بگذارید، زیرا دوست دارم خداوند عز و جل مرا در حال کار کردن و زحمت کشیدن براى کسب روزى حلال ببیند.

من لا یحضره الفقیه ج۳، ص۱۶۳، ح۳۵۹۵

حدیث (۵) رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم :

حَقُّ الوَلَدِ عَلى والِدِهِ… أَن لا یَرزُقَهُ إِلاّ طَیِّبا؛

حق فرزند بر پدرش این است که… جز از راه حلال، روزى او را تامین نکند.

نهج الفصاحه ص ۴۴۷ ، ح ۱۳۹۴

حدیث (۶) رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم :

 مَنْ أَکَلَ مِنَ الْحَلَالِ الْقُوتَ صَفَا قَلْبُهُ وَ رَقَّ وَ دَمَعَتْ عَیْنَاهُ وَ لَمْ یَکُنْ لِدَعْوَتِهِ حِجَابٌ

هر کس از قوت حلال بخورد،قلبش رقت و صفا می یابد ، چشمانش پر اشک مى شود و براى (استجابت) دعایش مانعى نمى ‏باشد.

مجمع البحرین ج ۵ ، ص ۳۵۳

حدیث (۷) امام صادق علیه السلام :

اَلغُلامُ… یَتَعَلَّمُ الحَلالَ و َالحَرامَ سَبعَ سِنینَ؛

فرزند… را در هفت سال سوم (از چهارده سالگى به بعد) حلال و حرام یاد دهید.

 کافى(ط-الاسلامیه) ج ۶، ص ۴۷، ح ۳

حدیث (۸) امام باقر علیه السلام :

و َاللّه‏ِ لَحَدیثٌ تُصیبُهُ مِن صادِقٍ فى حَلالٍ و َحَرامٍ خَیرٌ لَکَ مِمّا طَلَعَت عَلَیهِ الشَّمسُ حَتّى تَغرُبَ؛

به خدا قسم اگر از شخصى راستگو حدیثى درباره حلال و حرام بشنوى، از آنچه که آفتاب بر آن طلوع و غروب مى‏ کند براى تو بهتر است.

کافی(ط-الاسلامیه) مقدمه ص ۷ -محاسن ص۲۲۷، ح۱۵۷

حدیث (۹) امام صادق علیه السلام :

لا خَیرَ فى مَن لا یُحِبَّ جَمعَ المالِ مِن حَلالٍ فَیَکُفَّ بِهِ وَجهَهُ و َیَقضىَ بِهِ دَینَهُ؛

خیرى در آن کس نیست که دوست ندارد از راه حلال مالى بدست آورد که آبرویش را حفظ و قرضش را با آن ادا نماید.

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج ۱۰۰ ، ص۷، ح۳۰

حدیث (۱۰) امام على علیه السلام :

مَن یَکتَسِب مالاً مِن غَیرِ حِلِّهِ یَصرِفهُ فى غَیرِ حَقِّهِ؛

هر کس مالى را از راه غیر حلال بدست آوَرَد، آن را در راه غیر حق مصرف خواهد نمود.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص ۳۵۵ ، ح ۸۱۰۹

حدیث (۱۱) امام صادق علیه السلام :

إذا أرادَ أَحَدُکُم أَن یُستَجابَ لَهُ فَلیُطَیِّب کَسبَهُ و َلیَخرُج مِن مَظالِمِ النّاسِ ، وَ إِنَّ اللّه‏َ لا یَرفَعُ إِلَیهِ دُعاء عَبدٍ وَفى بَطنِهِ حَرامٌ أَو عِندَهُ مَظلَمَهٌ لأِحَدٍ مِن خَلقِهِ؛

هر کس بخواهد دعایش مستجاب شود، باید کسب خود را حلال کند و حق مردم را بپردازد. دعاى هیچ بنده ‏اى که مال حرام در شکمش باشد یا حق کسى بر گردنش باشد، به درگاه خدا بالا نمى ‏رود.

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج ۹۰، ص۳۲۱، ح۳۱

حدیث (۱۲) رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم :

اَلصُّلحُ جائِزٌ بَینَ المُسلِمینَ، إِلاّ صُلحا أَحَلَّ حَراما و َحَرَّمَ حَلالاً؛

صلح میان مسلمانان جایز است، مگر صلحى که حرامى را حلال یا حلالى را حرام کند.

من لا یحضره الفقیه ج۳، ص۳۲، ح ۳۲۶۷ {شبیه این حدیث در کافی(ط-الاسلامیه) ج ۷ ، ص ۴۱۳ }

حدیث (۱۳) امام باقر علیه ‏السلام :

قالَ لَهُ رَجُلٌ إِنّى ضَعیفُ العَمَلِ قَلیلُ الصَّلاهِ قَلیلُ الصَّومِ وَ لکِن أَرجو أَن لا آکُلَ إِلاّ حَلالاً و َلا أَنکَحَ إِلاّ حَلالاً: و َأَىُّ جِهادٍ أَفضَلُ مِن عِفَّهِ بَطنٍ وَ فَرجٍ؟!؛

در پاسخ به کسى که عرض کرد: من در عمل ناتوانم و نماز و روزه کم به جا مى‏ آورم اما سعى مى‏ کنم جز حلال نخورم و جز با حلال نزدیکى نکنم فرمودند: چه جهادى برتر از پاک نگه داشتن شکم و شرمگاه؟!

محاسن ص۲۹۲، ح۴۴۸

حدیث (۱۴) امام على علیه السلام :

أَربَعٌ مَن أُعطیَهُنَّ فَقَد أُعطىَ خَیرَ الدُّنیا و َالآخِرَهِ صِدقُ حَدیثٍ و َأَداءُ أَمانَهٍ و َعِفَّهُ بَطنٍ و َحُسنُ خُلقٍ؛

چهار چیز است که به هر کس داده شود خیر دنیا و آخرت به او داده شده است: راستگویى، اداء امانت، حلال خورى و خوش اخلاقى.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص ۲۱۷ ، ح ۴۲۸۲

حدیث (۱۵) رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم :

 الْعِبَادَهُ سَبْعُونَ جُزْءاً أَفْضَلُهَا طَلَبُ الْحَلَال‏

عبادت هفتاد جزء است و بالاترین و بزرگترین جزء آن کسب حلال است.

بحار الانوار(ط-بیروت) ج ۱۰۰ ، ص ۹ ، ح ۳۶

حدیث (۱۶) امام على علیه السلام :

حُسْنُ الْخُلْقِ فى ثَلاثٍ: اِجْتِنابُ الْمَحارِمِ وَ طَـلَبُ الْحَلالِ وَ التَّـوَسُّعُ عَلَى الْعِیالِ؛

خوش اخلاقى در سه چیز است: دورى کردن از حرام، طلب حلال و فراهم آوردن آسایش و رفاه براى خانواده.

مجموعه ورام ج ۱ ، ص ۹۰  – بحارالأنوار(ط-بیروت) ج ۶۸ ، ص ۳۹۴، ح ۶۳

حدیث (۱۷) حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم :

 الْعِبَادَهُ عَشَرَهُ أَجْزَاءٍ تِسْعَهُ أَجْزَاءٍ فِی طَلَبِ الْحَلَال‏

عبادت ده جز دارد که نه جزء آن در طلب روزی حلال است.

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج ۱۰۰ ، ص ۹ ، ح ۳۷

حدیث (۱۸) ابن عباس :

 کَانَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله و سلم) إِذَا نَظَرَ إِلَى الرَّجُلِ فَأَعْجَبَهُ فَقَالَ هَلْ لَهُ حِرْفَهٌ فَإِنْ قَالُوا لَا قَالَ سَقَطَ مِنْ عَیْنِی قِیلَ وَ کَیْفَ ذَاکَ یَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ لِأَنَّ الْمُؤْمِنَ إِذَا لَمْ یَکُنْ لَهُ حِرْفَهٌ یَعِیشُ بِدِینِه‏

هر گاه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم به مردى نگاه مى‏ کرد و از او خوشش مى ‏آمد مى ‏پرسید: کارى دارد؟ اگر مى ‏گفتند: نه، مى‏ فرمود: از چشمم افتاد. پرسیدند: اى پیامبر خدا چرا چنین است؟ فرمود: براى اینکه مؤمن اگر حرفه ‏اى نداشته باشد با دینش زندگى مى‏ کند (و به نام دین، بار دوش این و آن مى ‏شود)

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج ۱۰۰ ، ص ۹ ، ح ۳۸

حدیث (۱۹) حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم :

مَنْ أَکَلَ مِنْ کَدِّ یَدِهِ مَرَّ عَلَى الصِّرَاطِ کَالْبَرْقِ الْخَاطِف‏

هر کس از دسترنج خود بخورد، مثل برق از پل صراط خواهد گذشت.

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج ۱۰۰ ، ص ۹ ، ح ۳۹

حدیث (۲۰) حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم :

مَنْ أَکَلَ مِنْ کَدِّ یَدِهِ نَظَرَ اللَّهُ إِلَیْهِ بِالرَّحْمَهِ ثُمَّ لَا یُعَذِّبُه‏ أَبَدا

هر کس از دسترنج خویش بخورد خداوند با نظر رحمت به او نگاه خواهد کـرد و او را عـذاب نـمـی کند.

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج ۱۰۰ ، ص ۹ ، ح ۴۰

حدیث (۲۱) حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم :

 مَنْ أَکَلَ مِنْ کَدِّ یَدِهِ حَلَالًا فُتِحَ لَهُ أَبْوَابُ الْجَنَّهِ یَدْخُلُ مِنْ أَیِّهَا شَاء

هر کس از دسترنج حلال خویش معاش و هزینه خود را تأمین کند. درهای بهشت بر او گشوده شود تا از هر یک که خواست داخل گردد.

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج ۱۰۰ ، ص ۱۰ ، ح ۴۱

حدیث (۲۲) حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم :

مَنْ أَکَلَ مِنْ کَدِّ یَدِهِ کَانَ یَوْمَ الْقِیَامَهِ فِی عِدَادِ الْأَنْبِیَاءِ وَ یَأْخُذُ ثَوَابَ الْأَنْبِیَاءِ ؛

اگر کسی با دستش کار کند و روزی بخورد ، در روز قیامت در زمره و گروه انبیا است و خدا ثواب انبیا را به او می دهدَ»

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج ۱۰۰ ، ص ۱۰ ، ح ۴۲

همچنین بخوانید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا