مصاحبه اختصاصی با نعیمه نظام دوست
بیوگرافی نعیمه نظام‌دوست
نعیمه نظام‌دوست متولد 23 آبان سال 1353 در تهران است. او فعالیت هنری خود را از سال 70 با تئاتر آزاد آغاز کرد و در سال 72 برای اولین بار جلوی دوربین ظاهر شد. در همان سال برنامه نوروزی نوروز 72 را به کارگردانی حسین فردرو کار کرد و در سال 73 به گروه ساعت خوش پیوست. بعدازآن به گروه مجموعه سریال‌های گروه خانواده شبکه یک پیوست و در سریال‌های این گروه به ایفای نقش پرداخت. نظام‌دوست 26 سال است که به‌عنوان بازیگر در عرصه هنر فعال است و در طول این سال‌ها در آثار سینمایی همچون توفیق اجباری، سن‌پترزبورگ، آذر، شهدخت، پرویز و دیگران، چراغ‌قرمز و مجموعه‌های فراوانی همچون پلیس جوان، ریحانه، روز حسرت، دریایی‌ها، خانه اجاره‌ای، همسایه‌ها، شن‌های کف رودخانه، حلقه سبز و… به ایفای نقش پرداخته است. او این روزها مجموعه موفق محله گل‌وبلبل را روی آنتن دارد و نقش مامان نیاز، مادر عمو پورنگ را بر عهده دارد، نقشی که بسیار دوستش می‌دارد و آن را یکی از عاشقانه‌های زندگی‌اش می‌داند.
_ شما ابتدا به‌عنوان منشی صحنه وارد عرصه هنر شدید، درست است؟
خیر. فعالیت‌ام را از همان ابتدا با تئاتر و به‌عنوان بازیگر شروع کردم؛ اما از سال 74 به پیشنهاد مرحوم بهرام علیان، منشی صحنگی را هم یاد گرفتم و شروع کردم و تا سال 85 در کنار بازیگری، منشی صحنه هم بودم.
_ شروع کار بازیگری‌تان با کدام کار بود؟
من بازیگری را با تئاتر شروع کردم. اولین تجربه تصویری‌ام هم حضور در پایان‌نامه دانشگاهی مازیار میری بود؛ اما اولین حضور جدی‌ام برمی‌گردد به بازی در مجموعه بازی‌های پنهان به کارگردانی کریم هاتفی‌نیا.
_ چطور شد که به سمت کارهای طنز کشیده شدید؟
شروع کار من با آثار طنز بود. تئاترهای آزادی که کار می‌کردم فضای سنتی_ کمدی داشت. بعدازآن هم نوروز 73 و ساعت خوش که آن‌ها هم طنز بودند. پس‌ازآن چند سالی را در فضای جدی کارکردم تا سال 86 که فیلم سینمایی توفیق اجباری را در فضای کمدی کارکردم. باآنکه بعدازآن آثار جدی همچون روز حسرت و نردبام آسمان را کار کردم، اما بعد از اکران توفیق اجباری پشت سر هم به من کار طنز پیشنهاد می‌شد و من هم دیدم مردم کارهای طنز مرا دوست دارند و سعی کردم برای کارم شناسنامه بسازم؛ چون درنهایت ما برای مردم کار می‌کنیم؛ اما یک بازیگر هم دوست دارد کار طنز انجام دهد و هم کار جدی. بازیگری که کار طنز انجام می‌دهد، جدی کار کردن برایش بسیار سخت است.
_ شما ابتدا به‌عنوان منشی صحنه وارد عرصه هنر شدید، درست است؟
خیر. فعالیت‌ام را از همان ابتدا با تئاتر و به‌عنوان بازیگر شروع کردم؛ اما از سال 74 به پیشنهاد مرحوم بهرام علیان، منشی صحنگی را هم یاد گرفتم و شروع کردم و تا سال 85 در کنار بازیگری، منشی صحنه هم بودم.
_ شروع کار بازیگری‌تان با کدام کار بود؟
من بازیگری را با تئاتر شروع کردم. اولین تجربه تصویری‌ام هم حضور در پایان‌نامه دانشگاهی مازیار میری بود؛ اما اولین حضور جدی‌ام برمی‌گردد به بازی در مجموعه بازی‌های پنهان به کارگردانی کریم هاتفی‌نیا.
_ چطور شد که به سمت کارهای طنز کشیده شدید؟
شروع کار من با آثار طنز بود. تئاترهای آزادی که کار می‌کردم فضای سنتی_ کمدی داشت. بعدازآن هم نوروز 73 و ساعت خوش که آن‌ها هم طنز بودند. پس‌ازآن چند سالی را در فضای جدی کارکردم تا سال 86 که فیلم سینمایی توفیق اجباری را در فضای کمدی کارکردم. باآنکه بعدازآن آثار جدی همچون روز حسرت و نردبام آسمان را کار کردم، اما بعد از اکران توفیق اجباری پشت سر هم به من کار طنز پیشنهاد می‌شد و من هم دیدم مردم کارهای طنز مرا دوست دارند و سعی کردم برای کارم شناسنامه بسازم؛ چون درنهایت ما برای مردم کار می‌کنیم؛ اما یک بازیگر هم دوست دارد کار طنز انجام دهد و هم کار جدی. بازیگری که کار طنز انجام می‌دهد، جدی کار کردن برایش بسیار سخت است.
مصاحبه اختصاصی با مینا وحید بازیگر سریال شهرزاد
مصاحبه اختصاصی زندگی سالم با شبنم قلی خانی
مصاحبه اختصاصی زندگی سالم با طناز طباطبایی
مصاحبه اختصاصی با پریناز ایزدیار
