پزشکی و سلامت

قرص سیتالوپرام چیست؟

سیتالوپرام، داروی ضدافسردگی و از خانواده داروهایی است که به بازدارنده‌های بازجذب سروتونین (SSRIs) معروف‌اند. بیشترین کاربرد قرص سیتالوپرام برای درمان افسردگی است، اما ممکن است برای بیماری‌های دیگری هم تجویز شود. در این مطلب با هرآنچه باید در مورد قرص سیتالوپرام بدانید آشنا خواهید شد.

سیتالوپرام برای درمان اختلالات خلقی و افسردگی شدید به کار برده می‌شود. البته گاهی‌اوقات این دارو برای درمان اختلا‌ل‌های اضطرابی، هراس و اضطراب اجتماعی هم تجویز می‌شود.

هشدار

برخی از جوانان به محض شروع مصرف این داروی ضدافسردگی دچار افکار مربوط به خودکشی یا صدمه به خود می‌شوند. اگر از این قرص‌ها مصرف می‌کنید، مراقب این علائم باشید و چنانچه علائم آن شدت پیدا کرد، حتما با پزشک‌تان تماس بگیرید.

در ضمن افرادی که در حال مصرف داروی پیموزاید (pimozide) -داروی درمان روان پریشی هستند یا داروی متیلن بلو (methylene blue) تزریق کرده‌اند، نباید از این قرص مصرف کنند.

از علائم مصرف این داروی ضدافسردگی باید به تغییرات رفتاری و خلق‌وخو، حملات ترس و وحشت، اشکال در به خواب رفتن، رفتارهای آنی، زودرنجی، التهاب، حس دشمنی و نفرت، رفتار تهاجمی، بی‌قراری، بیش‌فعالی (ذهنی یا فیزیکی) و افسردگی بیشتر اشاره کرد.

به افراد زیر ۱۸ سال نباید بدون اجازه پزشک قرص سیتالوپرام داد. مصرف این دارو برای کودکان تأیید نشده است.

نکاتی که پیش از مصرف قرص سیتالوپرام باید بدانید

اگر به سیتالوپرام یا اس‌سیتالوپرام (لگزوپرو) حساسیت دارید یا پیموزاید مصرف می‌کنید، نباید از داروی سیتالوپرام استفاده کنید.

همچنین اگر در حال مصرف داروهای بازدارندهٔ مونوآمین اکسیداز هستید یا تا ۱۴ روز گذشته مصرف می‌کردید، قرص سیتالوپرام مصرف نکنید. از این داروهای بازدارنده می‌توان به ایزوکاربوکسازید، لینزولید، متیلن بلو، فنلزین، رازاژیلین، سلژیلین، ترانیل‌سیپرومین اشاره کرد.

اگر هر یک از مشکلات زیر را داشتید، پیش از مصرف قرص سیتالوپرام، آن‌ها را با پزشک‌تان مطرح کنید:

اختلال لختهٔ خون یا خونریزی؛
بیماری کبدی یا بیماری کلیوی؛
گلوکوم (آب‌سیاه) با زاویهٔ تنگ؛
تشنج یا صرع؛
بیماری قلبی، سکته قلبی، اختلال نامنظم ریتم قلب، ضربان کند قلب؛
ابتلا به سندرم کیوتی (QT) یا وجود این سندرم در سابقه خانواده (این سندرم، نوعی اختلال مادرزادی است که منجر به آریتمی‌های بطنی قلب و احتمال ایست قلبی و مرگ ناگهانی می‌شود)؛
عدم تعادل الکترولیت (مانند مقدار بسیار پایین پتاسیم یا منیزیم در خون)؛
اختلال دوقطبی (افسردگی شیدایی)؛
سابقه سوء‌مصرف دارو یا افکار خودکشی.

پزشک باید به طور مرتب جویای وضعیت درمان و پیشرفت بهبودی‌تان باشد. همچنین اطرافیان‌ یا افرادی که مراقب سلامتی‌تان هستند، باید مراقب احتمال تغییرات خلقی یا علائم مربوط به افکار خودکشی در شما باشند.

مصرف داروی ضدافسردگی بازدارنده‌های بازجذب سروتونین در دوران بارداری ممکن است موجب مشکلات جدی ریوی یا دیگر مشکلات در جنین شود. اما با قطع مصرف داروهای ضدافسردگی احتمال دارد افسردگی‌تان عود کند. به‌محض بارداری، درباره این موضوع با پزشک‌تان مشورت کنید. مصرف هیچ دارویی را بدون تجویز پزشک متوقف یا شروع نکنید.

قرص سیتالوپرام از طریق شیر مادر به نوزاد شیرخوار منتقل می‌شود و ممکن است به او صدمه بزند. اگر به نوزادتان شیر خود را می‌دهید، در مورد خطرات و فواید این قرص با پزشک‌تان مشورت کنید.

روش مصرف قرص سیتالوپرام

قرص سیتالوپرام را باید طبق تجویز پزشک مصرف کنید. به تمام راهنمایی‌های ارائه‌شده توجه کنید. پزشک ممکن است هرازگاهی مقدار مصرف دارو را تغییر دهد. از این دارو کمتر یا بیشتر از چیزی که تجویز شده است، مصرف نکنید.

اگر این دارو به شکل مایع بود، مقدار مصرف آن را با ابزارهایی بسنجید که همراه آن است یا می‌توانید با استفاده از قاشق، مقدار دقیق مصرف را اندازه‌گیری کنید.

علائم بهبودی معمولا ۴ هفته پس از شروع مصرف دارو خود را نشان می‌دهند. اما اگر بهبودی حاصل نشد، به پزشک‌تان اطلاع دهید.

قرص سیتالوپرام را در دمای اتاق و به دور از رطوبت و حرارت نگه دارید.

در صورت فراموش کردن یک نوبت از قرص سیتالوپرام چه باید کرد؟

به محض اینکه به یاد آوردید، دارویتان را مصرف کنید. اما اگر به مصرف نوبت بعدی دارو نزدیک شده‌اید، صبر کنید و در نوبت بعدی، دارو را بخورید. به دلیل نوبت فراموش‌شده هرگز داروی اضافی مصرف نکنید.

هنگام مصرف دارو بیش از حد مجاز چه باید کرد؟

هنگام مصرف داروی بیش از حد مجاز تجویرشده به‌سرعت خود را به اورژانس بیمارستان برسانید.

هنگام مصرف این قرص چه کارهایی را نباید انجام داد؟

اگر برای تسکین دردهای آرتروز، تب یا تورم، پزشک‌تان قصد تجویز داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAID) داشت، او را در مورد مصرف قرص سیتالوپرام آگاه کنید. از این داروها می‌توان به آسپرین، ایبوپروفن (آدویل، مورتین)، ناپروکسین (آلیو)، سلکوکسیب (سلبرکس)، دیکلوفناک، ایندومتاسین، ملوکسیکام و غیره اشاره کرد. مصرف این داروها به همراه قرص سیتالوپرام باعث کبودی یا خونریزی در بدن می‌شود.
همچنین مصرف نوشیدنی‌های الکلی، عوارض جانبی قرص سیتالوپرام را افزایش می‌دهد.
سیتالوپرام ممکن است روی قدرت تفکر و واکنش‌هایتان اثر منفی بگذارد. بنابراین اگر قصد رانندگی یا کارهایی را دارید که نیازمند دقت و هوشیاری است، مراقب باشید.

عوارض سیتالوپرام

اگر واکنش حساسیتی به این قرص نشان دادید، بلافاصله به مراکز پزشکی مراجعه کنید. از این واکنش‌ها می‌توان به جوش‌های پوستی یا کهیر، اشکال در تنفس، تورم صورت، لب‌ها، زبان یا گلو اشاره کرد.

در ضمن اگر هر یک از علائم بیماری‌تان شدت پیدا کرد، به پزشک‌تان گزارش دهید.

این علائم شامل تغییر در خلق‌و‌خو یا رفتار، اضطراب، حملات وحشت، اختلال خواب، رفتارهای آنی، زودرنجی، التهاب، احساس خصومت، رفتار تهاجمی، بی‌قراری، بیش‌فعالی (ذهنی یا فیزیکی)، افسردگی بیشتر، افکار خودکشی یا صدمه به خود می‌شود.

همچنین درصورت مشاهده موارد زیر، با پزشک‌تان فورا تماس بگیرید:

احساس سبکی در سر که هر لحظه ممکن است از حال بروید؛
دید تار، دید تونلی (از دست دادن دید محیطی با حفظ دید مرکزی، و در نتیجه شخص یک میدان‌ دید تونل‌مانند دایره خواهد داشت)، درد و تورم در چشم‌ها یا دیدن هاله‌هایی در اطراف نورها؛
سردرد به همراه درد سینه و سرگیجه شدید، غش کردن، ضربان قلب سریع یا محکم؛
واکنش شدید سیستم عصبی: سفت شدن شدید ماهیچه‌ها، تب بالا، عرق کردن، گیجی، ضربان تند یا نامنظم قلب، لرزش، احساس غش؛
مقدار زیاد سروتونین در بدن: تحریک، توهم، تب، نرخ بالای ضربان قلب، واکنش‌های بیش‌فعالی، تهوع، استفراغ، اسهال، از دست دادن هماهنگی، غش کردن؛
کاهش چشمگیر مقدار سدیم در بدن: سردرد، گیجی، لکنت کلام، ضعف شدید، استفراغ، احساس بی‌تعادل.

از عوارض جانبی دیگر قرص سیتالوپرام می‌توان به موارد زیر هم اشاره کرد:

اشکال در حافظه یا تمرکز؛
سردرد، خواب‌آلودگی؛
خشکی دهان، افزایش تعریق؛
بی‌حسی یا سوزش، افزایش اشتها، تهوع، اسهال، نفخ زیاد؛
ضربان سریع قلب، احساس لرزش؛
مشکلات خواب (بی‌خوابی)، احساس خستگی؛
علائم سرماخوردگی مانند آبریزش بینی، عطسه، گلودرد؛
تغییر وزن؛
اشکال در به ارگاسم رسیدن.

تداخل دارویی سیتالوپرام

مصرف قرص سیتالوپرام با داروهای دیگر ممکن است شما را دچار خواب‌آلودگی یا کند شدن ضربان قلب کند که در نهایت منجر به ایجاد عوارض جانبی خطرناک یا مرگ می‌شود. بنابراین پیش از مصرف قرص خواب‌آور، داروهای ضددرد، داروهای تجویزشده برای درمان سرفه، آرام‌کنندهٔ عضلات یا داروهای درمان اضطراب، افسردگی و تشنج‌ها، حتما پرشک‌تان را از مصرف قرص سیتالوپرام آگاه کنید.

داروهای متعددی هستند که با سیتالوپرام، تداخل دارویی دارند که امکان فهرست تمام این داروها دراینجا وجود ندارد. بنابراین تمام داروهایی را که در حال حاضر مصرف می‌کنید، به پزشک‌تان اطلاع دهید؛ به‌ویژه اگر داروهای زیر را مصرف می‌کنید:

سایمتیدین؛
لیتیوم؛
داروی طبی چای گل راعی؛
تریپتوفان (گاهی‌اوقات با نام ال-تریپتوفان هم خوانده می‌شود)؛
رقیق‌کننده خون (وارفارین، کومادین، جانتوون)؛
داروهای دیگر ضدافسردگی؛
داروهای قلب؛
داروهای درمان روان‌پریشی؛
تریپتان (داروی درمان میگرن).

این فهرست کامل نیست و داروهای دیگری هم با سیتالوپرام تداخل دارند. از این داروها می‌توان به داروهای بدون نسخه، ویتامین‌ها و محصولات گیاهی نیز اشاره کرد. هنگام درمان با قرص سیتالوپرام، حتما پزشک‌تان را در جریان داروهای مصرفی‌تان بگذارید.
مجله اینترنتی زندگی سالم

نادیا زکالوند

همچنین بخوانید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا