حکمت سی و چهارم نهج البلاغه : راه بى نیازى (اخلاقى)

حکمت ۳۴ نهج البلاغه : ترک آرزو و تمنّا، راه بى نیازى (اخلاقى)

[accordions handle=”arrows” space=”no” ] [accordion title=”متن عربی” ]وَ قَالَ [علیه السلام] أَشْرَفُ الْغِنَى تَرْکُ الْمُنَى .

[/accordion] [accordion title=”ترجمه” ]

امام الصابرین حضرت علی (ع)، میفرمایند :
بهترین بى نیازى ، ترک آرزوهاست.

[/accordion] [accordion title=”شرح و تفسیر” ]

شرح و تفسیر حکمت ۳۴ نهج البلاغه : ترک آرزو و تمنّا، راه بى نیازى (اخلاقى)

منظور امام در این حکمت آرزوهاى دور و دراز و محال و دور از منطق عقل و شرع است. بدیهى است این گونه آرزوها غنا و بى نیازى را از انسان سلب مى کند، زیرا از یک سو چون همه آنها به وسیله خود انسان دست نیافتنى است و باعث به هدر رفتن عمران گرانقدر که بزرگترین سرمایه انسان است، می‌گردد، او را نیز وادار به متوسل شدن به این و آن مى کند و باید در مقابل هر انسانى خواه شریف باشد یا وضیع، باارزش باشد یا بى ارزش، دست حاجت دراز کند و این با غنا و بى نیازى هرگز سازگار نیست. از سوى دیگر براى رسیدن به چنین آرزوهایى باید در مصرف کردن ثروت خود بخل ورزد و همه آن را ذخیره کند و عملاً زندگى فقیرانه اى داشته باشد، که این خود باعث بخل و خساست میگردد. از سوى سوم چنین کسى آرامش روح و فکر خود را باید براى رسیدن به چیزی پوچ و دست نیافتنی (آرزوهای محال) هزینه کند.
در روایتى در غررالحکم آمده است: «أَنْفَعُ الْغِنَى تَرْکُ الْمُنَى; سودمندترین دارو (ى اضطراب و نگرانى) ترک آرزوهاى دور و دراز (محال) است».

[/accordion] [/accordions]

فایل صوتی حکمت ۳۴ نهج البلاغه :

[gap]

مجله زندگی سالم / فایل صوتی شرح و ترجمه حکمت های نهج البلاغه