درمان های مدرن طبیعی

درمان طبیعی شیوه موثر درمانی است که هدف آن از بین بردن علت اصلی بروز بیماری ها از طریق استفاده منطقی از اجزایی است که آزادانه در طبیعت وجود دارند. درمان طبیعی فقط یک سیستم درمانی نیست، بلکه هماهنگ با نیروهای مهم موجود در بدن یا اجزای طبیعی که بدن انسان را تشکیل می دهند شیوه و سبک زندگی است.

این شیوه درمانی انقلاب بزرگی در هنر و علم زندگی انسان به وجود آورده است. اگرچه منشا واژه «طبیعت درمانی» نسبتاً جدید است، اما اساس فلسفی این روش و چند شیوه درمانی آن قدیمی هستند. این شیوه درمانی در مصر باستان، یونان و رم انجام می شده است. بقراط، پدر علم پزشکی (۳۵۷،۴۶۰ قبل از میلاد مسیح) به شدت از آن حمایت می کرد.

امروزه مشخص شده است که هندوستان در گذشته های بسیار دور در سیستم های درمان طبیعی نسبت به سایر کشورها پیشرفته تر بوده است. اشاراتی در کتاب های مقدس قدیمی هندوستان درباره استفاده گسترده از عوامل درمانی شگفت انگیزی همچون هوا، زمین، آب و خورشید وجود دارد. حمام های بزرگ تمدن ایندوس ولی (Indus Valley) که در موهِن جودارو (Mohenjodarp) در سیند قدیم کشف شده است نشان دهنده استفاده از آب برای اهداف درمانی در هندوستان قدیم است.

شیوه های مدرن درمان های طبیعی

شیوه های مدرن درمان های طبیعی در آلمان به سال ۱۸۲۲ باز می گردد. زمانی که وینسنت پریسنیتز(Vincent Priessnitz) نخستین تاسیسات آب درمانی را بنا کرد. با موفقیت زیادی که او در استفاده از آب درمانی بدست آورد، ایده درمان بدون دارو در سرتاسر جهان متمدن گسترش یافت و بسیاری از کارورزان پزشکی از آمریکا و سایر کشورها دانشجویان و پیروان مشتاق او شدند.

بعدها، تعداد این دانشجویان افزایش پیدا کرد و آن ها شیوه های گوناگون درمان های طبیعی را به شیوه خود بنا نهادند. تمامی تلاش های این افراد و بسیاری دیگر بعدها تحت یک نام یعنی «طبیعت درمانی» جمع آوری شد. کسی که علم طبیعت درمانی را بنا نهاد دکتر بندکیت لاست (۱۸۷۲-۱۹۴۵) بود و به همین خاطر او را پدر علم طبیعت درمانی می نامند.

درمان طبیعی بر اساس این حقیقت بنا نهاده شده است که انسان سالم و قوی به دنیا می آید و می تواند هماهنگ با قوانین طبیعت برای مدت های مدیدی زنده بماند. حتی اگر انسان با برخی نقص های ارثی نیز متولد شود، می تواند با استفاده از عوامل طبیعت درمانی نقص های خود را درمان کند.

درمان طبیعی

درمان طبیعی بر این باور است که بیماری شرایط غیرطبیعی بدن است که از نقض قوانین طبیعی سرچشمه می گیرد. چنین نقصی از قوانین طبیعی اثرات خود را بر بدن انسان به شکل کاهش شور و نشاط، بی نظمی های موجود در خون و لنف ها و جمع شدن مواد زائد و سمی می گذارد.

بنابراین، با اتخاذ یک رژیم غذایی نادرست، فقط این سیستم گوارشی نیست که به شدت تحت تاثیر قرار می گیرد.  هنگامی که مواد سمی در بدن جمع می شوند، اندام های دیگری همچون روده، کلیه، پوست و شش ها مجبور می شوند که بیش از حد کار کنند و در نتیجه، نمی توانند به سرعت از این مواد مضر خود را رها کنند.
علاوه بر این، ناراحتی های روحی و ذهنی باعث ایجاد عدم تعادل در میدان الکتریکی حیاتی می شود که در درون ان متابولسیم سلولی رخ می دهد و در نتیجه، مواد سمی در بدن تولید می شود. هنگامی که خاک این میدان الکتریکی بر هم می ریزد، میکروب های به وجود آورنده بیماری می توانند بدون تولید یا چند برابر کردن مواد سمی در آن زندگی کنند. فقط زمانی که این میدان الکتریکی برهم می ریزد یا خون با ضایعات سمی آلوده می شود است که این میکروب ها چند برابر شده و در نتیجه خطرناک می شوند.

اصول اساسی درمان طبیعی

کل فلسفه و نحوه استفاده از درمان های طبیعی بر اساس ۳ اصل مهم شکل گرفته است. این اصول بر اساس نتایجی که در بیش از یک قرن با استفاده از درمان های طبیعی در درمان بیماری های گوناگون در کشورهای آلمان، آمریکا و انگلستان بدست امده است شکل گرفته است. این اصول بارها و بارها مورد ازمایش قرار گرفته اند و کارایی آن ها با نتایج مشابهی که بدست آمده ثابت شده است.

اصل اول:

نخستین و مهمترین اصل در درمان های طبیعی این است که تمامی اشکال بیماری ها به یک دلیل مشابه به وجود می آیند، یعنی جمع شدن مواد زائد و عدم دفع آنها از بدن. این مواد زائد در افراد سالم از طریق اندام های دفعی از بدن برداشته می شوند. اما در اشخاص مریض، این موارد از طریق سال ها عادت های نادرست زندگی همچون تغذیه نامناسب، عدم توجه کافی و درست به بدن و عادت هایی که به ضعف و خستگی های روحی و روانی کمک می کنند مثل نگرانی، کار بیش از حد یا هرگونه افراط و تفریطی از هر نوع دائماً در حال جمع شدن در بدن هستند. این اصل مهم می گوید که تنها را برای درمان بیماری ها استفاده از شیوه هایی است که بدن را قادر می کند تا این مواد زائد و سمی را از خود دفع کند. تمامی درمان های طبیعی، در واقع، به سمت این هدف هدایت می شوند.

اصل دوم:

دومین اصل اساسی در درمان های طبیعی این است که تمامی بیماری های حادی همچون انواع تب ها، سرماخوردگی ها، التهاب ها، ناراحتی های گوارشی و جوش های پوستی چیزی جز تلاش بدن برای دفع مواد زائد از خود نیست. این اصل مهم همچنین می گوید که تمامی بیماری های مزمن همچون بیماری های قلبی، دیابت، روماتیسم، آسم و نارحتی های کلیه و غیره همه در نتیجه درمان دائمی بیماری های حاد از طریق شیوه های مضری همچون استفاده از داروها، واکسن ها، آرام بخش ها و بیرون کشیدن غدد می باشد.

اصل سوم:

سومین اصل درمان طبیعی این است که بدن دارای مکانیسم درمانی دقیق است که این توانایی را دارد تا خود را با شرایط طبیعی سلامتی بازگردانده به شرط اینکه شیوه های درستی به کار گرفته شود تا به بدن در انجام این کار کمک کند. به عبارت دیگر، قدرت درمان بیماری ها در درون خود بدن و نه در دستان پزشک می باشد.

مجله اینترنتی زندگی سالم

مجید حسین زاده