سینما هنر و تجربه چیست؟+آدرس سینماها
سینمای هنر و تجربه
art and experience Cinema
مدتی است در میان اهالی سینما، چالش عرضه محصولات سینمایی در قالب هنر و تجربه، اکران گسترده و … به وجود آمده است؛ البته مسئله مطرح شده از دوطرف مناظره از اساس دارای اشکال است؛ چرا که فیلمساز برای شیوه خاصی از اکران فیلم نمیسازد؛ بلکه او میخواهد طرز تفکر خود را در قالب یک نمایش داستانی با همه جوامع در میان بگذارد. معنای یک رسانه در میزان نفوذ آن در جامعه خلاصه میشود. مسلما ابر رسانهای مانند سینما به هر اندازه محتوای ثقیلی داشته باشد، از تاثیر گذاری بالایی برخوردار است؛ به شرطی که جامعه را به گونهای تربیت کنیم که با ذهن خود درباره یک فیلم قضاوت کند، نه با دیدهها و شنیدهها در یک اثر سینمایی. تا به امروز مفهوم همه جانبهای برای هنر تعریف نشده است و چه بسا هنرمندان نیز منابع آفرینش آثار خود را به خوبی نمیشناسند.
*تعریف سینمای «هنر و تجربه»
اساس شکل گیری هنر و تجربه در سینمای فرانسه، به دلیل تطابق فرهنگی آثار تولید شده در مقیاس یک جامعه و ارزش نهادن بر محتوای تجربی آن که مولف با توجه به انباشت تجربی خود در طول سالهای فیلمسازی و استعداد ذاتی قصد اشتراک داستانی نوآور و خلاقانه را دارد. با توجه به چنین دیدگاهی نمیتوانیم همه آثاری را که در گروه هنر و تجربه در حال اکران هستند از آن دسته آثار تلقی کنیم از جهت دیگری نیاز به یک گروه ارزش گذاری بر آثار تولیدی در حوزه سینما در هر جامعهای لمس میشود و وظیفه این گروه تنها در تمرکز بر خط قرمزها و باید و نبایدهای محتوایی آن خلاصه نمیشود؛ بلکه باید این گروه به اندازهای علوم فنی و تجربی سینما را فرا گرفته باشند که مولف در مقابل آنان احساس حقارت نکند. پس ذاتا وجود سینمایی به عنوان هنر و تجربه در کشور فعلی مثبت یا منفی نیست؛ به شرطی که این سینما محلی برای عرض اندام آن دسته از فیلمسازانی نشود که مجوز لازم برای اکران گسترده اثرشان را دریافت نکردهاند و حال میخواهند در این محفل نسبتا هنری محصول خود را عرضه کنند.
*اکران یا رفع تکلیف
اگر به شیوهای علمی و کاملا منطقی مشخصا به درونیات سینمای ایران نفوذ کنیم، به کشف این نکته مهم خواهیم رسید که عملا سینما در ایران محلی است برای شعار و دیگر هیچ؛ چراکه سینمایی که ما برای گذراندن اوقات فراغت خود انتخاب میکنیم، اگر فیلمسازانی مانند عباس کیارستمی را متفاوت بدانیم، معنای حقیقی یک سینما را به مخاطب ارائه نمیدهند و ماهیتا تقلبی و شبه روشنفکرانه قصهای را از ابتدا به انتها میرسانند.
*بایدها و نبایدها
باید اول: هرگاه شخصی احساس کرد میتواند فیلم بسازد، باید دوربین را در دست بگیرد، عوامل و اکسسوار صحنهاش را انتخاب کند و با یک قصه کار خود را شروع کند. نباید اول: اگر شخصی فیلم اول خود را با بهترین امکانات، چهره ترین بازیگران و نهایت کیفیت در فیلمنامه، موفق شد روی پرده ببرد، نباید انتظار درو کردن همه جوایز جشنوارهها را داشته باشد. نباید دوم: هرگز از مخاطب نباید انتظار داشت به بهترین شکل ممکن، مولفههای موجود در فیلم شما را شناسایی و تحلیل کند؛ چراکه شرایط زندگی در جامعه برای هر فردی یکسان نخواهد بود. باید دوم: فیلمساز باید به گونهای داستان را روایت کند که مخاطب کلیت داستان را به درستی برداشت کند و از فرافکنی افراطی دوری کند. باید آخر: هنر مرگ است و هر مولفی در هر زمینهای باید این آمادگی را داشته باشد که جامعه محصول تولیدی او را با بی اعتنایی کامل پس بزند. نباید آخر: عباس کیارستمی از ابتدا عباس کیارستمی بوده از «تجربه» ای که به عنوان اولین فیلم رسمی به شمار می آید تا آخرینش «مثل یک عاشق» همواره اندیشه خود را حفظ کرده و هرگز ایمان و باورهای خود را به ماوقع یک اثر ترجیح نداده. سینما محل مناقشه اندیشه مولف و مخاطب است و همواره درآن مخاطب پیروز میشود؛ چراکه علاوه بر اندیشه، مولف اندیشه اندوخته خود را به داستان اضافه میکند.
آدرس سینما هنر و تجربه اصفهان(سینما سوره اصفهان): خیابان آمادگاه
آدرس سینما هنر و تجربه تهران:خیابان ولیعصر، بالاتر از باغ فردوس، خیابان طوس، نبش تقاطع دوم، کوچه دلبر، پلاک ۱۳
آدرس سینما هنر و تجربه شیراز : ابتدای پل معالیآباد
نویسنده : علی رفیعی وردنجانی