سندرم روده چکه کن

کارشناسان می گویند که سندرم روده چکه کن یکی از مفاهیم اشتباه در پزشکی امروز است. سندرم روده چکه کن (LGS)، که به عنوان افزایش نفوذپذیری روده نیز شناخته می شود، به خودی خود یک بیماری نیست. این حالت یک نوع بیماری پاتولوژیک است که در حال حاضر با بیشتر بیماری های التهابی و خود ایمنی همراه می باشد. در ادامه این مطلب می خواهیم در مورد مهمترین علائم سندرم روده چکه کن صحبت کنیم.

سندرم روده چکه کن چیست؟

این مشکل به دلیل افزایش غیر معمول نفوذپذیری روده کوچک رخ می دهد. روده کوچک یکی از بزرگترین اعضای بدن است که بخش عمده ای از سیستم ایمنی بدن ما در داخل دیواره های آن قرار دارد.

این افزایش نفوذپذیری روده به علت سوء عملکرد در اتصالات روده که لایه اپیتلیال روده را به هم متصل می کنند، رخ می دهد. این اتصالات به چیزهایی مانند توکسین ها و ذرات ناپایدار مواد غذایی اجازه نمی دهند که به جریان خون منتقل شوند.

سوء عملکرد شدید این بخش از روده، باعث می شود باکتری ها، ویروس ها، ذرات ناپخته مواد غذایی و مواد زائد سمی از داخل روده کوچک و از طریق پوشش آسیب دیده روده به جریان خون راه پیدا کنند.

سیستم ایمنی این مهاجمان خارجی را به عنوان پاتوژن ها شناخته و به آنها حمله می کند. در نهایت این حمله موجب افزایش التهاب در قسمت های مختلف بدن می شود و طیف گسترده ای از علائم و نشانه ها را به وجود می آورد.

یکی از دلایل ابتلا به سندرم روده چکه کن، گلوتن است که می تواند باعث التهاب در روده شود. مصرف زیاد محصولات لبنی (کازئین)، قند، الکل و هر نوع غذایی که به آن حساسیت دارید نیز می تواند این مشکل را ایجاد کند.

گاهی نیز این اختلال از طریق داروهایی مانند آنتی بیوتیک ها، استروئید ها و یا داروهای ضد درد مانند آسپیرین و استامینوفن ایجاد می شود. این وضعیت مرموز با انواع مختلفی از بیماری ها مانند موارد زیر ارتباط دارد:

• بیماری التهابی روده
• چندین نوع آرتریت
• آکنه
• پسوریازیس
• بیماری کبد
• بیماری پانکراس

تشخیص این عارضه دشوار، زیرا ممکن است با انجام آزمایش های معمول، حتی با آندوسکوپی یا کولونوسکوپی خود را نشان ندهد. اما برای کسانی که از LGS رنج می برند، شناسایی و درمان آن می تواند زندگی را تغییر دهد.

علائم سندرم روده چکه کن

بیماری های التهابی روده

بیماری التهابی روده ای که سبب اسهال، درد شکم، نفخ و گاز می شود یکی از علائم سندرم روده چکه کن می باشند. التهاب در روده منجر به تحریک پذیری و بی نظمی در حرکت روده کوچک شده و موجب ایجاد بیماری التهابی می شود.

مطالعات انجام شده در سال ۲۰۱۲ که نتایج آن در Digestion منتشر شده است گزارش می دهد که نشت روده در بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر همراه با اسهال (IBS-D) و کولیت اولسراتیو غیر فعال (UC) رایج است. در واقع، نفوذ پذیری زیاد روده در هر دو بیماران مبتلا به IBS-D و UC شایع است.

مطالعاتی که در سال ۲۰۱۴ در World Journal of Gastroenterology منتشر شده اند نیز گزارش می دهند که میکروبیوم روده می تواند بر علائم و ویژگی های برجسته سندرم روده تحریک پذیر تاثیر بگذارد.

خستگی مزمن و بی حالی

اگر همیشه احساس خستگی و بی حالی می کنید، دلیل آن ممکن است سندرم روده چکه کن باشد. این حالت باعث افزایش برخی ترکیبات التهابی به نام سیتوکین ها در بدن می شود. این ترکیبات التهابی به طور مستقیم با خستگی ارتباط دارند.

نشتی روده همچنین بر روی غده های فوق کلیوی تأثیر گذاشته و موجب فرسودگی آدرنال می شود. این حالت در بدن خستگی مکرر به وجود می آورد. فرسودگی آدرنال هورمون های دیگر بدن را مختل کرده و منجر به خستگی می شود.

در یک مطالعه که در سال ۲۰۱۶ در Microbiome منتشر شده، محققان نشانگرهای بیولوژیکی سندرم خستگی مزمن را در باکتری های روده و عوامل میکروبی التهابی در خون شناسایی کردند.

بیماری های التهابی پوست

اگر به طور ناگهانی از بیماری های التهابی پوست مانند آکنه، روزاسه، پسوریازیس، درماتیت یا اگزما رنج فراوانی می برید، ممکن است به نفوذپذیری روده مبتلا شده باشید. نفوذ پذیری روده می تواند سبب ایجاد التهاب در پوست شود. التهاب به بیماری های پوستی، به ویژه آکنه و پسوریازیس ارتباط دارد.

علاوه بر این، افزایش باکتری های مضر در روده ناشی از عدم تعادل، یکی دیگر از عوامل موثر در ایجاد مشکلات پوستی مزمن است.

مطالعه ای که در سال ۲۰۱۱ در Gut Pathogens منتشر شده گزارش می دهد که “به نظر می رسد شواهد حمایتی برای نشان دادن این که عدم تعادل در میکروب های روده و یکپارچگی دستگاه گوارش، عوامل مهمی در روند شکل گیری آکنه هستند، کافی است.”

درد مفاصل

یکی از شایع ترین نشانه های LGS، سفتی و درد مفاصل و درد مزمن عضلات است. اگر چه اکثر افراد مبتلا به درد مفصلی به آرتریت مبتلا هستند، اما عدم تعادل در میکروب های سالم در روده می تواند به ایجاد این درد کمک کند.

مطالعه ای که در سال ۲۰۱۳ در Elife منتشر شده دریافت که افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید احتمالا بیشتر از افرادی سالم ممکن است دارای یک میکروارگاسم به نام Prevotella copri در روده باشند.

مطالعه دیگری که در سال ۲۰۱۵ در Arthritis & Rheumatology منتشر شده نیز دریافت که افرادی که مبتلا به آرتریت پسوریازیس، (نوعی بیماری مفصلی خود ایمنی می باشد) هستند به میزان قابل توجهی با کاهش باکتری روده مواجه می باشند.

مسائل مربوط به خلق و خوی

LGS باعث آزادسازی پروتئین های التهابی سیتوکین و سایر مواد شیمیایی می شود. این مواد تأثیر مستقیم بر اختلالات خلقی مانند اضطراب و افسردگی دارند.

باکتری های مضر در روده تولید سموم می کنند. این سموم می توانند از طریق جریان خون به مغز منتقل شوند. این توکسین ها تولید کننده های نوروترانسمیتر در مغز شما را مختل کرده و منجر به به هم ریختگی روحی و روانی می شوند.

یک مطالعه که در سال ۲۰۰۸ در Neuro Endocrinology Letters منتشر شده گزارش می دهد که نشت روده نشان دهنده اختلالات شناختی مختلف است. این اختلال همچنین باعث آزاد شدن سیتوکین های التهابی و سایر مواد شیمیایی می شود که افسردگی به وجود می آورند.

سایر علائم سندرم روده چکه کن

سایر علائم معمول LGS عبارتند از:

• نفخ کردن
• بی قراری
• احساس آلوده شدن با باکتری و ویروس در حالی که پزشک نمی تواند عفونت را پیدا کند
• آلرژی غذایی یا عدم تحمل برخی از مواد غذایی
• مشکلات تیروئید
• کمبودهای مختلف تغذیه ای
• آلرژی فصلی یا آسم
• عدم تعادل هورمونی، مانند سندرم قبل از قاعدگی (PMS) یا سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)
• رشد بیش از حد کاندیدا (مخمر)

ممکن است بیماری هایی مانند بیماری سلیاک، بیماری کرون و آسم نیز این اختلال را ایجاد یا بدتر کنند

نکاتی برای کمک به بهبود LGS

• سعی کنید با چرخاندن ۱ قاشق غذا خوری روغن نارگیل ذوب شده در دهان به مدت ۱۵ دقیقه باکتری های بدن را متعادل کنید. این کار را صبح ها با معده خالی انجام دهید. این روش باستانی سموم بدن و التهاب را کاهش می دهد.
• نوشیدن الکل را حداقل یک ماه متوقف کنید.
• از استفاده از آسپیرین، ایبوپروفن، ناپروکسن و دیگر داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) اجتناب کنید.
• آزمایش مدفوع را برای تشخیص عفونت انگلی روده انجام دهید.
• یک برنامه غذایی ضد التهابی را دنبال کنید.
• تمام مواد غذایی مشکوک که ممکن است علائم این بیماری را ایجاد کنند مانند گلوتن، لبنیات و قند را از برنامه غذایی خود حذف کنید.
• بیشتر از غذاهای پروبیوتیک استفاده کنید.

مجله اینترنتی زندگی سالم

فرشته موسی پور