پزشکی و سلامت

زگیل تناسلی در آقایان و خانم­ها

روش­های پیشگیری و درمان زگیل تناسلی در آقایان و خانم­ها

زگیل‌ تناسلی نوعی عفونت مقاربتی است که ناشی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) می‌باشد. شما ممکن است از طریق رابطه جنسی واژینال، دهانی یا مقعدی زگیل تناسلی را دریافت کنید.

زگیل‌های تناسلی به شکل یک برجستگی کوچک یا گروهی از برآمدگی‌ها در ناحیه دستگاه تناسلی ظاهر می‌شوند. هیچ درمانی برای HPV وجود ندارد، اما زگیل‌های تناسلی توسط پزشک شما قابل برداشتن است. بعضی از زگیل‌های دستگاه تناسلی آنقدر کوچک هستند که نمی‌توانید آنها را ببینید. محققان تخمین زده‌اند که زگیل‌های تناسلی در مردان شایع‌تر است.

زگیل تناسلی چگونه ایجاد می‌شود؟

تقریباً همه موارد زگیل تناسلی ناشی از HPV است. زگیل‌های تناسلی بیشتر در اثر تماس مستقیم پوست با پوست در طی رابطه جنسی از واژن یا مقعد گسترش می‌یابد. HPV ، نام ویروسی است که باعث ایجاد زگیل تناسلی می‌شود و حتی در صورت عدم وجود هر نوع زگیل تناسلی قابل مشاهده‌ای می‌تواند گسترش یابد.

به ندرت، زگیل‌های دستگاه تناسلی از طریق این راه‌ها گسترش می‌یابد:

  • با انجام رابطه جنسی دهانی با شخصی که HPV یا زگیل تناسلی دارد.
  • دریافت رابطه جنسی دهانی از شخصی که دارای HPV یا زگیل تناسلی در دهان، لب‌ها یا زبان خود است
  • در هنگام زایمان از یک زن به کودک خود

علائم و نشانه‌های زگیل تناسلی چیست؟

زگیل‌های تناسلی معمولاً به شکل یک برجستگی کوچک یا گروهی از برآمدگی‌ها در ناحیه تناسلی ظاهر می‌شوند. جنس آنها گوشتی است و می‌توانند صاف بوده یا شبیه گل کلم هستند. بعضی از زگیل‌های دستگاه تناسلی آنقدر کوچک هستند که نمی‌توانید آنها را ببینید.

در زنان، زگیل تناسلی می‌تواند در این بخش‌ها رشد کند:

  • داخل مهبل
  • روی گردن و دهانه رحم یا کشاله ران
  • داخل یا اطراف مقعد
  • بر روی لب، دهان، زبان یا گلو (این بسیار نادر است)

در مردان، زگیل تناسلی می‌تواند در این نواحی رشد کند:

  • روی آلت تناسلی مرد
  • روی اسکروتوم، ران یا کشاله ران
  • داخل یا اطراف مقعد
  • بر روی لب، دهان، زبان یا گلو (این بسیار نادر است)

زگیل‌های تناسلی می‌توانند باعث خارش، سوزش و ناراحتی شوند. اگر فکر می‌کنید زگیل تناسلی دارید، با پزشک خود در آن مورد مشورت کنید.

چه مدت طول می‌کشد تا زگیل‌های تناسلی ظاهر شوند؟

زگیل تناسلی معمولاً پس از تماس جنسی با شخصی که دارای HPV است، ظاهر می‌شود. بعضی اوقات زگیل فقط برای چند روز یا چند هفته ظاهر می‌شود، در حالی که افراد دیگر تا سال‌ها بعد زگیل تناسلی ظاهر نمی‌شود. ممکن است برخی از افراد HPV داشته باشند اما هرگز دچار زگیل دستگاه تناسلی نشوند.

زگیل تناسلی چگونه درمان می‌شود؟

متاسفانه هیچ درمانی برای HPV وجود ندارد، اما زگیل‌های دستگاه تناسلی قابل برداشتن هستند. اگر تصمیم دارید زگیل‌ها برداشته شوند، از داروهای بدون نسخه که برای انواع دیگر زگیل‌ها به فروش می‌رسند، استفاده نکنید. درمان‌های خاص و با نسخه برای زگیل‌های تناسلی وجود دارد و حتما پزشک یا پرستار شما باید دارو را برای شما تجویز کنند.

پزشک یا پرستار شما ممکن است از یک ماده شیمیایی برای درمان زگیل‌های تناسلی شما در مطب پزشک استفاده کند، یا یک کرم را برای شما تجویز کند تا در منزل استفاده شود. جراحی نیز گزینه دیگری است. پزشک شما ممکن است این موارد را تجویز کند:

• کرم موضعی یا مایع: معمولاً می‌توانید این داروها را چند بار در روز و به مدت چند هفته روی زگیل بمالید، اما در بعضی موارد ممکن است لازم باشد هر هفته به کلینیک مراجعه کنید تا پزشک یا پرستار آن را اعمال کنند. این معالجه ممکن است باعث شود درد، سوزش یا احساس خارش شما کم شود.

• جراحی: پزشک یا پرستار می‌توانند زگیل را قطع کرده، سوزانده یا لیزر کنند. این می‌تواند باعث تحریک یا زخم شود.

• فریز کردن: پزشک یا پرستار معمولاً هر هفته و تا مدت ۴ هفته زگیل را منجمد می‌کند. این کار می‌تواند باعث کاهش درد شود.

درمان فقط می‌تواند زگیل تناسلی را بردارد ولی تمامی درمان‌های موجود برایHPV ، ویروسی که باعث ایجاد زگیل تناسلی می‌شود را درمان نمی‌کنند. نوع درمانی که به شما پیشنهاد می‌شود بستگی به نوع زگیل شما دارد. پزشک یا پرستار در مورد این موضوع با شما صحبت خواهند کرد.

ممکن است هفته‌ها یا ماه‌ها طول بکشد تا درمان شما انجام شود و ممکن است زگیل مجددا بازگردد. در بعضی از افراد درمان مؤثر نیست.

آیا باید زگیل تناسلی را درمان کنم؟

خیر. بعضی از افراد تصمیم می‌گیرند که زگیل تناسلی را درمان نکنند. در صورت عدم درمان، زگیل‌های تناسلی ممکن است از بین بروند، ثابت بمانند یا در اندازه و تعداد بیشتری رشد کنند. زگیل‌های تناسلی به سرطان تبدیل نمی‌شوند.

حتی اگر زگیل‌های تناسلی را درمان کنید، هنوز هم می‌توانید زگیل‌های تناسلی و HPV (ویروسی که باعث ایجاد زگیل تناسلی می‌شود) را به افراد دیگر منتقل کنید. پزشکان نمی‌دانند بعد از ظاهر شدن زگیل چه مدت ناقل هستید.

زگیل‌های تناسلی چه تاثیری در بارداری دارند؟

اگر زگیل تناسلی داشتید که به خودی خود از بین رفتند یا تحت درمان قرار گرفتند، احتمالاً در دوران بارداری مشکلی نخواهید داشت. اگر شما یا شریک زندگی تان زگیل تناسلی داشته‌اید، حتما به پزشک یا پرستار خود بگویید.

زگیل‌های تناسلی در زنان در دوران بارداری ممکن است:

  • به دلیل تغییرات هورمونی بدن در دوران بارداری، خونریزی و رشد می‌کند (از نظر اندازه و تعداد).
  • کانال تولد را مسدود کنند. اگر این اتفاق بیفتد، ممکن است شما به سزارین نیاز داشته باشید.
  • نوزادان را در معرض ابتلا به انواع HPV قرار دهند که باعث ایجاد زگیل در مجاری هوایی نوزادان می‌شود. این وضعیت بسیار نادر به پاپیلوماتوز تنفسی گفته می‌شود.

چگونه می‌توان از زگیل تناسلی جلوگیری کرد؟

بهترین راه برای جلوگیری از زگیل تناسلی یا هر نوع STI عدم وجود رابطه جنسی واژینال، دهانی و مقعد است.

اگر رابطه جنسی دارید، برای کاهش احتمال ابتلا به STI مراحل زیر را انجام دهید:

  • واکسن HPV دریافت کنید. سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) واکسن HPV را برای افراد ۹ تا ۴۵ ساله تایید کرده است. واکسن HPV در برابر انواع HPV که باعث زگیل‌های دستگاه تناسلی و اغلب سرطان‌های دهانه رحم می‌شوند، محافظت می‌کند. یک کلینیک نزدیک به خود را پیدا کنید تا بتوانید واکسن HPV را دریافت کنید.
  • از کاندوم استفاده کنید. کاندوم بهترین راه برای پیشگیری از ابتلا به STI در هنگام رابطه جنسی است. قبل از اینکه آلت تناسلی مهبل، واژن، دهان یا مقعد را لمس کند، مطمئن شوید که کاندوم پوشیده‌اید. HPV ویروسی است که باعث ایجاد زگیل تناسلی می‌شود و می‌تواند مناطقی را که تحت پوشش کاندوم نیستند آلوده کند. می‌توانید زگیل تناسلی را از تماس مستقیم پوست به پوست بگیرید. سایر روش‌های کنترل بارداری، مانند قرص‌های ضد بارداری، تزریق هورمونی، ایمپلنت یا دیافراگم، شما را از STI محافظت نمی‌کند.
  • آزمایش بدهید. مطمئن شوید که شما و شریک جنسی تان از نظر STI آزمایش شده‌اید. قبل از رابطه جنسی در مورد نتایج آزمایش صحبت کنید.
  • صادق باشید. برقراری رابطه جنسی با تنها یک شریک زندگی می‌تواند خطر ابتلا به STI را کاهش دهد. پس از آزمایش STI به یکدیگر وفادار باشید. این بدان معناست که شما فقط با یکدیگر رابطه داشته و با هیچ کس دیگری رابطه جنسی ندارید.
  • دوچ نکنید. دوچینگ بعضی از باکتری‌های طبیعی واژن را از بین می‌برد که شما را از عفونت محافظت می‌کنند. این کار ممکن است خطر ابتلا به STI را افزایش دهد.
  • الکل ننوشید. کسی که مست است یا موادمخدر مصرف کرده، قادر به رضایت یا درک آنچه اتفاق می‌افتد نیست. این امر شما را در معرض خطر تجاوز جنسی و قرار گرفتن در معرض احتمال ابتلا به بیماری‌های مقاربتی قرار می‌دهد.

تمام این موارد وقتی با هم استفاده می‌شود نتایج بهتری را نشان خواهند داد. هیچ یک از اینها به تنهایی نمی‌تواند شما را از هر نوع STI محافظت کند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا