اجتماعی
ریزش آرای خاکستری آقای روحانی در انتخابات 96
ریزش آرای خاکستری آقای روحانی در انتخابات 96
استعفاهای دیرهنگام سه وزیر نوعی استعفای سیاسی است
سه سال و اندی از زمان ریاستجمهوری آقای روحانی میگذرد. ایشان زمانی مدیریت دولت را در دست گرفت که کشور با مسائل و مشکلات عدیدهای مواجه بود. او آمد تا اقدامی اساسی جهت رفع چنین معضلاتی صورت دهد؛ اما با وجود تمامی تلاشها همچنان برخی چالشها باقی است؛ البته باید توجه داشت که رفع مسائل کشور یکشبه رخ نمیدهد؛ بلکه برای حل آن نیاز به عزم ملی، همدلی و همراهی تمامی نهادها و ارگانها است. در این راستا «نسلفردا» با مهدی آیتی به گفتوگو پرداخته است که در ادامه میخوانید:
آیا آقای روحانی توانسته تاکنون مطالبات اصلی مردم را مرتفع کند و به شعارهایی که در دوران مبارزات انتخاباتی خود مطرح کرد جامه عمل بپوشاند؟
آقای روحانی در انتخابات 92 وعدههای تبلیغاتی و انتخاباتی زیادی به مردم داد؛ بهطوریکه ایشان نتوانسته هیچ کدام از وعدههای خود را در چهار حوزه سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی بهنتیجه مثبت برساند. باید توجه داشت که در شرایط کنونی وضعیت برجام نیز چندان مشخص نیست. آقای روحانی دولت یازدهم را دولت تدبیر و امید، اعتدال و توسعه، راستگویان و درستکاران خواند. ایشان در انتخابات 92 وعده شکستن حصرخانگی را مطرح کرد؛ همچنین رئیس دولت اذعان داشت: زندانیان سیاسی را آزاد خواهیم کرد و ردصلاحیتشدگان توسط شورای نگهبان را بازخواهیم گرداند و از سوی دیگر آزادی سیاسی در چارچوب قانون اساسی به روزنامهها و مطبوعات خواهیم داد. درحالیکه درخصوص برگزاری کنسرتها اعتراضاتی از سوی برخی افراد صورت گرفت؛ اما رئیسجمهور نتوانست مشکلات موجود دراین رابطه را حلوفصل کند و پاسخ قاطعی به این افراد دهد و حتی این دولت نتوانست گامهایی در گشایش دوباره روزنامه تعطیلشده بردارد و یک نفر از افراد رد صلاحیت شده را دوباره به عرصه بازگرداند و صلاحیتش را تایید کند و حتی یک نفر از زندانیان سیاسی را آزاد کند. نکته دیگر این که آمارهای موجود در بخش اجتماعی و اقتصادی بیانگر افزایش میزان طلاق در جامعه است که این موضوع چالشهای فراوانی در جامعه پدید میآورد. از سوی دیگر بر میزان تصادفات جادهای نیز افزوده شده است؛ همچنین آلودگی محیطزیست نیز افزایش یافته و میزان فقر و نرخ بیکاری در جامعه سیرصعودی داشته است. باتوجه به موارد ذکر شده آقای روحانی سخنی برای دفاع از دولت خود ندارد؛ بنابراین این مباحث بار سنگینی بردوش دولت یازدهم است و میتواند برمیزان رای آقای روحانی در انتخابات ریاستجمهوری سال 96 تاثیرگذار باشد. ایشان در این دوره ریزش آرایی خواهند داشت؛ بنابراین دولت در چهار حوزه سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی شاخص قابل دفاعی نخواهد داشت؛ زیرا نتوانسته در این راستا موفقیتی حاصل کند؛ بهطوریکه همچنان رکود، فقر، طلاق و ناهنجاریهای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی و همچنین عدم آزادی سیاسی در کشور باقی است.
برای رفع مسائل و مشکلات موجود دولت یازدهم باید چه تدابیری اندیشیده شود؟
حسن روحانی باید در چهار بخش ذکرشده بازسازی خود را آغاز کند؛ البته رفع تمامی مسائل و مشکلات موجود در جامعه یکشبه رخ نمیدهد و حل چنین معضلاتی عزم ملی میطلبد که باید تمامی ارگانها و نهادهای موجود در کشور با دولت همراهی لازم را داشته باشند.
خطرات و چالشهای پیش روی آقای روحانی بیشتر درون جریان حامی و پایگاه اجتماعی ایشان خواهد بود یا از سوی مخالفان دولت؟
خطرات و چالشهای پیش روی آقای روحانی در بدنه اجتماعی جامعه و مخالفان دولت وجود دارد. اکنون تنها اقلیت حزب اعتدال و توسعه از رئیسجمهور حمایت میکند. به عبارت دیگر تنها حلقههای نزدیک به دکتر روحانی حامی و همراه او هستند. باید توجه داشت که اصولگرایان در انتخابات 96 از رئیس دولت حمایت نخواهند کرد. اصولگرایان و اصلاحطلبان بهعنوان دو جناح سیاسی بزرگ در کشورمان هرکدام 15درصد هستند؛ اما 70درصد بدنه جامعه یعنی رای خاکستری و عمومی است؛ درحالیکه باتوجه به عملکرد دولت یازدهم رای عمومی این دولت ریزش خواهد کرد. زمانی که در برخی شهرستانها، شهرهای کوچک و روستا آمدن دوباره احمدینژاد را جشن میگیرند این جشن و پایکوبی بیانگر آن است که آنها از آقای احمدینژاد راضیتر بودهاند تا از آقای روحانی. بهعبارت دیگر اقبال و استقبال عمومی برخی شهرستانها از رئیسجمهور سابق بیانگر آن است که برخی افراد جامعه از عملکرد آقای روحانی رضایت ندارند؛ بنابراین خطر و چالشهای موجود به غیر از جناحهای سیاسی از سوی بدنه اجتماعی است که رای اصلی و سنگین را در دست دارند. دکتر روحانی ریزش رای را از سوی بدنه اجتماعی خواهد داشت.
باتوجه به مسائل و مشکلاتی که اشاره کردید آیا احتمال رایآوری آقای روحانی در انتخابات 96 وجود دارد؟
آقای روحانی بهاحتمال زیاد در انتخابات 96 رئیسجمهور خواهد شد؛ زیرا گزینه قوی در برابر او وجود ندارد و معمولا در کشورمان ریاستجمهوری هشت سال است. به احتمال زیاد حسن روحانی با ریزش آراء، رئیس دولت دوازدهم خواهد بود. حتما رای این دوره رئیسجمهور کمتر از سال92 خواهد بود. ریزش آراء و نارضایتی عمومی بزرگترین چالشهایی است که دکتر روحانی با آن مواجه است. آمارها بهخوبی بیانگر آن است که 60درصد از واحدهای صنعتی و بنگاههای تجاری در کشورمان تعطیل یا نیمهتعطیل هستند که عدم چارهاندیشی برای رفع چنین معضلاتی برای کشور خطرآفرین است.
تاحدودی در کشور بنبست سیاسی و اقتصادی بهوجود آمده است. به باور شما چه کسی را باید مقصر اصلی دانست؟
بنبست سیاسی و اقتصادی بهوجودآمده در کشور ناشی از عملکرد و مدیریت ضعیف رئیسجمهور است؛ اما نمیتوان وزرا را مقصر ندانست؛ البته وزرای انتخاب شده، وزرای ضعیفی بودند که قدرت مدیریت امور را در دوران بحران و رکود نداشته و ندارند؛ البته استعفاهای دیرهنگام سه وزیر کشور را باید یک نوع استعفای سیاسی دانست. اکنون اگر رسانههای داخلی و خارجی را بررسی کنید تمامی آنها معتقد به استعفای اجباری سه وزیر در دولت آقای روحانی هستند. مدت زمان زیادی تاپایان کار دولت باقی نمانده است و این تغییر نمیتواند آثار مثبتی بههمراه داشته باشد. ترمیم کابینه باید در سال نخست دولت یازدهم صورت میگرفت: نه در سال
آخر.
برخی اصولگرایان به شکلهای مختلف برای انتخابات ریاستجمهوری آینده به حسن روحانی چراغ سبز نشان میدهند. به نظر شما اصولگرایان به حسن روحانی نزدیک خواهندشد؟
اصولگرایان به آقای روحانی رای نخواهند داد؛ زیرا آنها بهدنبال معرفی گزینه دیگری هستند؛ اما رئیس دولت کنونی گزینه مطرحشده از سوی اصلاحطلبان است. اصلاحطلبان چارهای جز حمایت از رئیسجمهور ندارند. جریان اصلاحات برای انتخابات96 کار راحتی پیش رو دارد؛ زیرا گزینه آنها مشخص است. درحالی که اصولگرایان همچنان بهدنبال گزینه قوی هستند که حسن روحانی را در انتخابات آینده با چالش مواجه کند و انتخابات به مرحله دوم کشیده شود و بعد از آن برنده این رقابت شوند. این تئوری از سوی آقای باهنر مطرح شده است؛ اما گزینه اصلاحطلبان موجود است و کسی که یک دوره رئیسجمهور بوده است خیلی به ستاد انتخاباتی نیاز ندارد.
لیلا کاظمی – روزنامه نسل فردا