روانشناسی

رنگ روشن بپوشیم

همه ما می‌دانیم که رنگ‌های شاد باعث سرزندگی و شادابی افراد خواهد شد. وقتی یک لباس روشن به تن می‌کنیم سبب نشاط روحی خود و اطرافیان خواهیم شد. برعکس، پوشیدن لباس‌هایی با رنگ‌های تیره و خنثی مانند مشکی یا خاکستری مشکلاتی مانند حس اندوه، غم و کرختی را در ما و اطرافیان ایجاد می‌کند.

روان شناسان معتقدند چشم دوختن به رنگ‌های شاد، سلامت روانی جامعه را افزایش خواهد داد. مکانیسم شاد شدن در اثر مشاهده رنگ‌های زیبا و روشن در بدن هم به این صورت است که ذهن افراد به‌محض دیدن این رنگ‌ها، زیبایی خاصی از محیط برداشت می‌کند و به نشاط می‌رسد. درواقع نگاه کردن به رنگ‌های شاد پیام شادی بخشی به دنبال دارد که سبب آرامش و رضایت خاطر می‌شود. به بیان علمی، این افزایش نور چشم به‌واسطه طراوت و شادابی پنهان در رنگ سبز طبیعت است که به روان ما انسان‌ها انتقال پیدا می‌کند.

آدم‌های افسرده، رنگ‌های تیره

به‌طور ذاتی همه انسان‌ها دوست دار رنگ‌های روشن و شاد هستند. افرادی که تمایل به رنگ‌های تیره و خنثی مانند مشکی یا خاکستری دارند، به‌نوعی از برخی ناراحتی‌های روانی مانند افسردگی یا انزوا رنج می‌برند. البته در بعضی مواقع شرایط ایجاب می‌کند که از رنگ تیره استفاده کنیم مانند مجالس عزاداری یا حضور سر کار که این موارد را نمی‌توان نتیجه افسردگی یا حزن و اندوه یک جامعه دانست.

بررسی‌ها نشان داده است که رنگ کاربردی در لباس‌ها می‌تواند روی اعتمادبه‌نفس افراد تأثیر بگذارد. استفاده از رنگ‌های روشن و شاد در جامعه باعث بروز شادی عمومی، نشاط، تمدد اعصاب، بالا رفتن قدرت تصمیم‌گیری، دوری از پرخاشگری و استرس و اضطراب و رسیدن به آرامش می‌شود به‌ این‌ ترتیب سلامت روانی افراد جامعه تأمین خواهد شد، حتی ممکن است اعتمادبه‌نفس در چنین جوامعی بالاتر هم برود.

رنگ لباس، حال روان

رنگ لباس‌‌هایی که می‌پوشیم بر روان خودمان هم تأثیرگذار است یعنی نوعی تطابق روانی بین فرد و لباسی که می‌پوشد ایجاد می‌شود و رنگ لباس، شادی یا اندوه درونی را در فرد ایجاد یا به او القا می‌کند. به عبارت ساده‌تر، می‌توانیم با رنگ‌هایی که در طول روز از آنها استفاده می‌کنیم، با دنیای درونمان ارتباط برقرار کنیم درصورتی‌که با دیدن رنگ لباس دیگران با روحیه آنها آشنا می‌شویم. البته تفاوت چندانی در این دو نوع ارتباط روانی با رنگ‌ها وجود ندارد و نقطه مشترک هر دوی آنها این است که بر سلامت روانی تأثیرگذار هستند. به همین دلیل به تمام اعضای خانواده توصیه می‌شود برای حفظ نشاط و شادابی خود و خانواده‌شان در خانه لباس‌های مرتب و با رنگ‌های شاد و روشن بپوشند.

معلم‌ها و مربی‌ها رنگ روشن بپوشند

بچه‌ها در هر سنی که باشند از مربیان و معلمان الگو می‌گیرند چه الگوی رفتاری و چه الگوی پوششی. توصیه می‌شود معلم‌ها، به‌خصوص معلم‌ها و مربی‌های دبستان و پیش‌دبستان هنگام حضور در کلاس، لباس‌هایی با رنگ‌های شاد و روشن بپوشند. البته نه اینکه از مقنعه، مانتو یا پیراهن‌هایی با رنگ سرخابی و نارنجی استفاده کنند منظور رنگ‌هایی مانند کرم، لیمویی، آبی آسمانی، سفید یا سبز است. از آنجا که روحیه کودکان از ما بزرگ‌ترها لطیف‌تر است، دنیای آنها با شادی، نشاط و بازی همراه است و سلامت روانی‌شان به آن بستگی دارد و شخصیت آنها هنوز در حال رشد و شکل‌گیری است، ارتباط‌های آنها بیشتر به‌صورت لمسی است؛ یعنی بچه‌ها از قدرت ذهن و تجزیه‌ و تحلیل‌های منطقی، کمتر استفاده می‌کنند و به همین دلیل ارتباط آنها با محیط اطرافشان بیشتر به‌صورت کلامی و دیداری است.

به همین دلیل هم از مربیان مهد یا والدین کودکان خواسته می‌شود در ارتباط کلامی از صداهای ظریف و لفظ‌های زیبا مانند (عزیزم، قربونت برم، خاله‌جون یا…) برای ارتباط برقرار کردن با کودک استفاده و در حوزه دیداری هم با پوشیدن لباس‌هایی با رنگ‌های شاد با کودک ارتباط بیشتری برقرار کنند.

اصلاً به دلیل همین لطافت روحیه بچه‌هاست که معمولاً در دبستان‌ها و مهدهای کودک از رنگ‌های روشن و شاد برای رنگ‌آمیزی در و دیوار استفاده می‌شود. هرچه فضای مهدها و مدارس شادتر باشد سلامت روانی و آرامش بچه‌ها هم بیشتر خواهد بود و به‌راحتی محیطی غیر از محیط خانه را برای چند ساعت متمادی تحمل می‌کند. از طرفی ارتباط بچه‌ها با چنین فضایی عمیق‌تر است.

مجله اینترنتی زندگی سالم

لادن سلطانی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا