فرهنگ و هنر

بازیگری به سبک سامورایی / اور اکتینگ در سینمای ایران و جهان

بازیگری به سبک سامورایی / اور اکتینگ در سینمای ایران و جهان

بازیگری به سبک سامورایی / اور اکتینگ در سینمای ایران و جهان

اور اکت یکی از اصطلاحات بازیگری است که برای آن دسته از بازیگرانی به کار برده می شود که بیش از هر نقشی به شخصیت مورد نظر نمایشنامه نزدیک شده اند . چنین رویدادی در قالب های مختلف نمایشی به یک دستاورد بزرگ برای بازیگر تبدیل می شود و همواره در جشنواره ها مورد استقبال مخاطب و منتقد قرار می گیرد . قصد دارم تا از زاویه ای این مسئله را بررسی کنم که شاید تا به حال برای کمتر کسی روشن شده باشد . اساسا بازیگر پادشاه یک صحنه نمایشی است و ارتباطی که با مخاطب برقرار می کند به طور مستقیم به دیالوگ هایی وابسته است که مخاطب را از نظر روانی تحت تاثیر قرار می دهد . امروزه شیوه نگارش دیالوگ های سینمایی به شدت در حال دگرگونی است و یکی از دلایل بروز اور اکت های پی در پی در بازیگر می تواند دیالوگ باشد . اما مسئله اکتینگ در بازیگری مسئله ای است که نباید از آن به سادگی عبور کرد و برای آن درجه بندی مشخص کرد .

بازیگری به سبک سامورایی / اور اکتینگ در سینمای ایران و جهان

*بازیگر ، صحنه ، مخاطب

خوب است از سینمای خودمان شروع کنیم و به یک نمونه از تازه ترین آثار سینمای ایران ، ابد و یک روز ، اشاره ای داشته باشم . اگر چه نوید محمد زاده ذاتا بازیگر اغراق کننده ای است اما در این فیلم به اندازه ای اغراق می کند که از حالت تعادل خارج می شود که می توان نام چنین ویژگی را فرا بازیگری قرار داد . محمد زاده در ابد و یک روز دیالوگ ها را به شکل وحشیانه ای بیان می کند و این موضوع تا اندازه ای از دست کارگردان خارج شده است . در این نکته که واقعا بازی تاثیر گذاری دارد هیچ شکی نیست اما کارگردان از یک جایی به بعد وظیفه دارد احساسات بازیگر خود را مورد مطالعه قرار دهد و هرگاه در آن کمبود و یا شگفتی خاصی مشاهده کرد آن را کنترل کند . در نتیجه اور اکت های محمد زاده در ابد و یک روز تنها پدیده ای است که در برای سینمای ایران روی داده است در گذشته بازیگرانی چون رضا کیانیان ، پرویز پرستویی ، شهاب حسینی و… را می توانستیم در این جایگاه قرار دهیم اما حال باید بگویم نوید محمد زاده تنها بازیگر فرا احساس سینمای ایران است . ارتباط بازیگر با مخاطب ارتباط دیالوگ گونه ای است به این ترتیب که اگر مخاطب احساس خوشایندی از رفتار های هنرپیشه نداشته باشد هنر از حالت انتزاعی و موضوعی خود خارج می شود و به یک مفهوم کنگ و نا ملموس برای بیننده تبدیل خواهد شد . کنترل میزان هنرمندی هنرپیشه اصلی ترین وظیفه کارگردان است که اگر به خوبی انجام نشود فیلم تنها یک اتفاق بصری برای مخاطب شمرده می شود .

بازیگری به سبک سامورایی / اور اکتینگ در سینمای ایران و جهان

*بهترین بازی سینمای جهان

به نظر من بهترین بازی جهان در فیلم جزیره شاتر ساخته مارتین اسکورسیزی اتفاق می افتد . دی کاپریو در این فیلم به اندازه ای بر احساسات خود غلبه می کند که مخاطب به شدت می تواند با شخصیت داستان همذات پنداری داشته باشد و از آن بالاتر موضوع فیلمنامه است که اگر هر شخصی به غیر از دی کاپریو نقش اول آن بود فیلم هیچ ارزش هنری نداشت . هنر بازیگری به شکل گیری لحظه به لحظه شخصیت در وجود هنرپیشه است در بسیاری از کارگاه های آموزشی برتر بازیگری جهان هنرجو به این نتیجه می رسد که بازیگری سخت ترین شغل دنیاست و اگر به صرف محبوبیت چنین شغلی را دنبال می کنند سخت در اشتباه هستند اما در آموزشگاه های بازیگری ایران تعداد بسیار محدودی از آموزشگاه ها هنرجو را به این نتیجه می رسانند و هنرپیشگی در سینمای ایران بیشتر به چهره اشخاص وایشته است . در سینمای جهان مسئله اور اکت را می توان در فیلم های مارتین اسکورسیزی به وفور مشاهده کرد کارگردانی که به نظر من توانسته سینما را از نو بسازد و مهندسی کلاسیک آن را از سبک هیچکاک به نولان تبدیل کند . در فیلم بتمن (شوالیه تاریکی) هیث لیچر بهترین بازی خود را ارائه می دهد اما اور اکت های او از دست کارگردان خارج شده و کارگردان برای بازی گرفتن از جوکر خود دست و پا بسته به نظر می رسد . نه این که نولان بلد نباشد از هنر پیشه بازی بگیرد بلکه هنر پیشه به حدی انتزاعی بازی می کند که شخصیت را مورد تهاجم قرار داده و یک ابر فرمانده در صحنه نمایش از خود به جای می گذارد . خوشبختانه امروزه علم روانشناسی هر پدیده ای را می تواند مورد نقد قرار دهد و برای آن دلیل توجیه کننده را بیان کند اما بازیگری یک مسئله کاملا حسی است و به شدت بستگی به تجربه ، مطالعه و تمرین هنرپیشه دارد البته اگر بازیگر زمینه های افسردگی و شکست های مداوم در زندگی اجتماعی را داشته باشد می تواند به اور اکت های بی نظری برسد که مخاطب را شگفت زده می کند . امروزه سینما ایران بیش از بازیگر به هنر پیشه نیاز دارد . فرق این دو موجود در این است که بازیگر نقش را ایفا کند اما هنرپیشه نقش را هنرمندانه به اجرا می گذارد و جلوه خاصی به نمایش می دهد . نسل فردا می تواند هنرپیشه خوبی برای بازی در نقش های مثبت باشد .

بازیگری به سبک سامورایی / اور اکتینگ در سینمای ایران و جهان

بازیگری به سبک سامورایی / اور اکتینگ در سینمای ایران و جهان

نویسنده : علی رفیعی وردنجانی

همچنین بخوانید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا