خنداندن مردم مشکل است / گفت وگو با معصومه عزیز محمدی، بازیگر رادیو

خنداندن مردم مشکل است / گفت وگو با معصومه عزیز محمدی، بازیگر رادیو

معصومه عزیز محمدی از سال ۷۲ با شرکت در کلاس‌های استاد خسرو بامداد، به شکل جدی به نمایش علاقه‌مند می‌شود. با بازی در نمایش “شیخون راسوند” فعالیت تئاتری‌ای خود را شروع می‌کند. چند سال بعد به رادیو دعوت می‌شود و به طور همزمان در تئاتر، رادیو و تلویزیون به ایفای نقش می‌پردازد. پس از اتمام دوره کارشناسی ارشد در رشته ادبیات نمایشی، در امتحان عملی ورودی اداره کل نمایش رادیو (رادیو نمایش) شرکت می‌کند و از بین حدود ششصد نفر داوطلب، به همراه تعداد محدودی پذیرفته می‌شود. در حال حاضر هم شغل اصلی او بازیگری رادیوست. در کنار رادیو در دوبله و تلویزیون هم فعالیت دارد. گفت وگوی نسل فردا را با این هنرمند بخوانید:

شما هم در حوزه‌ تئاتر و هم رادیو و هم تلویزیون و سینما فعالیت کرده‌اید. جایگاه این رسانه‌ها را در جامعه  چطور می‌بینید؟

خنداندن مردم مشکل است / گفت وگو با معصومه عزیز محمدی، بازیگر رادیو

در حال حاضر تئاتر به سمت نخبه گرایی رفته و مخاطبان خاص خود را دارد. رادیو و تلویزیون هم مخاطبان مخصوص به خود را دارد که البته شنوندگانش وسعت بیشتر و عام‌تری دارند و لزوما قشر روشنفکر را به طور اخص شامل نمی‌شوند.

در این میان تلویزیون از اقبال بیشتری برخوردار بوده؛ چون به عنوان یک رسانه دیداری ارزان‌تر و در دسترس تر بوده. رادیو به لحاظ ارزانی و قابل دسترس بودن از تلویزیون پیشتر است؛ اما مخاطبان خاص خود را دارد که بسته به برنامه مورد نظرشان تنوع بیشتری دارد و به یکدستی مخاطبان تلویزیون نیست. نمایش رادیویی؛ اما مخاطب ویژه خود را دارد.

سینما، رسانه‌ای گرانتر است که باز هم بسته به طیف مخاطبانش بر اساس جذابیت موضوعی و ساختاری فیلم می‌تواند تماشاگرانش را با اختصاص وقت و هزینه به سالن‌های سینما بکشاند. همه‌ این رسانه‌ها در نوع خود جذابند و این هنر برنامه ریزان بخش فرهنگی کشور و برنامه سازان است که چگونه با در نظر گرفتن نیازهای فرهنگی و اجتماعی جامعه، مخاطب خود را حفظ کنند یا افزایش دهند. متاسفانه در حال حاضر برخی از این رسانه‌ها در این زمینه موفق عمل نکرده‌اند و دچار ریزش مخاطب شده‌اند.

خنداندن مردم مشکل است / گفت وگو با معصومه عزیز محمدی، بازیگر رادیو

تجسم کنید روزی از خواب بیدار شوید و متوجه بشوید هیچ رسانه‌ای اعم از روزنامه و رسانه‌های جمعی وجود خارجی ندارد. چنین دنیایی را چگونه توصیف می‌کنید؟

شاید در وهله اول عجیب یا وحشت آور به نظر برسد؛ اما اگر از بُعد دیگری نگاه کنید تجربه چندان بدی نیست. چون شاید در این صورت مردم به عادت زیبا و رو به فراموشی مطالعه، بیشتر روی بیاورند؛ البته شما در سؤالتان به فقدان اینترنت اشاره نکردید. واقعیت این است که در حال حاضر بسیاری از افراد به رسانه‌های جمعی وابستگی ندارند و اینترنت و فضای مجازی جای همه‌ اینها را برایشان پر کرده.

دربرنامه “جمعه ایرانی ” مردم را شاد می‌کنید  که البته در یک سایت پخش می‌شود. این برنامه‌ نوستالژیک چرا در رادیو دیگر ارائه نمی‌شود.

به علت اختلاف نظر مدیریت کوتاه قبلی سازمان با تهیه کننده‌ برنامه آقای سعید توکل، متاسفانه تولید و پخش این برنامه  پر مخاطب برای رادیو متوقف شد و در حال حاضر از طریق سایت “شاد شو” ارائه می‌شود؛ البته باید در نظر داشت بسیاری از شنوندگان قدیمی این برنامه به اینترنت دسترسی ندارند یا طریقه استفاده  از آن را نمی‌دانند. پدر بزرگ‌ها و مادربزرگ‌هایی که هنوز هم سراغ برنامه محبوبشان را از ما می‌گیرند و متاسفانه ما که نفس به نفس تماشاگران، برنامه را ضبط می‌کردیم و شاهد شادی آنها بودیم، پاسخی برایشان نداریم.

خیلی‌ها معتقدند برای بازیگر شدن در رادیو و …. باید پارتی داشت خود شما به چه نحوی  به دنیای حرفه‌ای رادیو ورود پیدا کردید؟

همانطور که در ابتدای مصاحبه عرض کردم، من از بین تعداد کثیری علاقه‌مند به بازیگری رادیو با انجام تست بازیگری وارد رادیو شدم و هیچکس حداقل برای شخص من توصیه وسفارشی نکرد. اوایل ورودم لیستی به ورودی‌های جدید دادند که نام معرف خود برای ورود به رادیو را بنویسند. یادم هست به هم ورودی‌هایم گفتم من می‌نویسم معرف: خدای متعال. چرا که قویا به لطف الهی در رسیدن به مقاصدم در زندگی معتقد هستم.

به زندگی امیدوارید؟ اصلا حال روحیتان خوب است؟

به لطف و رحمت فراگیر خداوند به شدت امیدوارم و مطمئنم با نگاه مهربان او زندگی زیبا می‌شود. در مورد حال روحی باید بگویم خب من هم مثل همه آدم‌ها گاهی دچار اندوه می‌شوم و حال روحی مساعدی ندارم ولی تجربه زندگی به من نشان داده این احوالات مثل ابر درگذرند و باز هم به لطف الهی و مدد نیروی اندیشه و تدبیر به قول حضرت حافظ که بسیار به او ارادت دارم باور دارم:

“غبار غم برود حال خوش شود حافظ / تو آب دیده از این رهگذر دریغ مدار”

خنداندن مردم مشکل است / گفت وگو با معصومه عزیز محمدی، بازیگر رادیو

نویسنده : رضا مهدوی هزاوه