گذری بر نهج البلاغه / قطره‌ای از دریا خلقت را آغاز کرد و موجودات را بیافرید
گذری بر نهج البلاغه / قطره‌ای از دریا خلقت را آغاز کرد و موجودات را بیافرید
گذری بر نهج البلاغه / قطره‌ای از دریا خلقت را آغاز کرد و موجودات را بیافرید
خلقت را آغاز کرد و موجودات را بیافرید. بدون نیاز به فکر و اندیشه‌ای یا استفاده از تجربه‌ای بی آنکه حرکتی ایجاد کند یا تصمیمی مضطرب در او راه داشته باشد. برای پدید آمدن موجودات، وقت مناسبی قرار داد و موجودات گوناگون را هماهنگ کرد و در هر کدام غریزه خاص خودش را قرار داد و غرایز را همراه آنان گردانید. خدا پیش از آنکه موجودات را بیافریند از تمام جزییات و جوانب آن ها آگاهی داشت و حدود و پایان آن ها را می‌دانست و از اسرار درون و بیرون پدیده‌ها آشنا بود. سپس خدای سبحان طبقات فضا را شکافت و اطراف آن ها را باز کرد و هوای به آسمان و زمین راه یافته را آفرید و درآن آبی روان ساخت آبی که امواج متلاطم آن شکننده بود که یکی یر دیگری می نشست. آب را بر بادی توفانی و شکننده نهاد و باد را به بازگرداندن آن فرمان داد و به نگهداری آب مسلط ساخت و حد ومرز آن را به خوبی تعیین فرمود. فضا در زیر تندباد و آب بر بالای آن در حرکت بود سپس خدای سبحان توفانی برانگیخت که آب را متلاطم ساخت و امواج آب را پی در پی در هم کوبید. سپس آسمان های بالا را از هم گشود و از فرشتگان گوناگون پرکرد. پس از فرشتگان خواست تا آنچه بر عهده دارند انجام دهند و به عهدی که پذیرفته‌اند، وفا کنند؛ این گونه که بر آدم سجده کنند و او را بزرگ بشمارند. بعد از آن خداوند آدم را در خانه‌ای مسکن داد که زندگی در آن گوارا بود. جایگاه او را امن و امان بخشید و او را از شیطان و دشمنی او ترساند. پس شیطان او را فریب داد بدان علت که از زندگی آدم در بهشت و همنشینی او با نیکان حسادت ورزید. آدم که فریب خورد برای او پشیمانی آورد آنگاه خدای سبحان در توبه را به روی آدم گشود و کلمه رحمت بر زبان او جاری ساخت و به او وعده بازگشت به بهشت را داد.
گذری بر نهج البلاغه / قطره‌ای از دریا خلقت را آغاز کرد و موجودات را بیافرید
نویسنده : مرضیه ربیعی
