« ابتلای وزیر بهداشت و درمان عربستان به ویروس کرونا» «سفر ویروس مرسی از عربستان به امارات متحده عربی» « ابتلای 480 نفر به کروناویروس» «مرگ بیش از 160 نفر در عربستان به علت ابتلا به این بیماری» …

به گزارش جوان ایرانی، تیتر اخباری است که این روزها می‌خوانیم و می‌شنویم و تاحدی نگران می شویم که نکند این میهمان ناخوانده در حالی که 14 کشور را از حضور خود بی نصیب نگذاشته است به کشور ما هم سفر کند.
از این رو برآن شدیم در گفت وگوی اختصاصی با یک متخصص بیشتر با بیماری «کرونا»، پیگیری، راه‌های انتقال، درمان و توصیه‌های لازم برای جلوگیری از ابتلا به این بیماری خطرناک آشنا شویم. گفت‌وگوی ما را با دکتر محمدجواد دهقان نیری متخصص بیماری‌های عفونی و دبیرآموزش مداوم دانشگاه علوم پزشکی بخوانید.

کرونا چیست؟
کرونا از آن دسته ویروسهایی است که پیشتر عادی و به عنوان ویروس سرماخوردگی شناخته می‌شد. 10 سال پیش جهش یافته و عامل بروز بیماری « سارس» شدند و در بهار سال 91 نخستین بار در اردن چند نفر از پرسنل پزشکی گرفتار یک بیماری مرموز شدند و بعد این بیماری در عربستان دیده شد و کم کم با توجه به شیوع آن به نام «مرس کرونا ویروس» یا بیماری ویروسی منطقه مدیترانه شناخته شد.

کرونا میهمان سه قاره
دکتر دهقان نیری با بیان این مطلب که تاکنون حدود 14 کشور از سه قاره آسیا، آفریقا و اروپا درگیر این بیماری شده‌اند، می‌افزاید: کشورهای مختلفی از جمله عربستان سعودی، امارات، قطر، عمان، کویت، انگلیس، فرانسه، آلمان، ایتالیا، تونس، مالزی، فیلیپین تا امروز این بیماری را گزارش کرده‌اند، اما بیشترین مورد یعنی 80 درصد در عربستان سعودی دیده شده و حدود 178 مرگ به خاطر ابتلا به کرونا ویروس اتفاق افتاده است.

نشانه‌های بیماری
دبیر آموزش مداوم دانشگاه علوم پزشکی مشهد دراین خصوص توضیح می‌دهد: نشانه‌ها از یک بیماری بی علامت سبک تامجموعه علایم‌ تنفسی شدید ممکن است تغییر کند، زیرا برخلاف بیماری «سارس» که فقط دستگاه تنفسی راگرفتار می کرد، کرونا ویروس می‌تواند دستگاه تنفس، کبد، روده، کلیه و … و سیستم ایمنی بدن را گرفتار کند و علایم مختلفی ازخود نشان دهد، اما علایم عمومی شامل: تب، بی اشتهایی، دردهای عضلانی، گلو درد، سرفه خشک، تنفس مشکل (تنگی نفس)، سردرد، دردهای مفصلی و … تا گیجی و اختلال هوشیاری و یا تظاهرات پوستی (راش) یا اختلالات گوارشی و اسهال می‌باشد.

راه‌های انتقال
وی درخصوص راه‌های انتقال بیماری می‌گوید: عمدتاً انتقال از انسان به انسان صورت می‌گیرد. چه در بین پرسنل بیمارستان (بیمار به پرسنل) و چه در بین اعضای خانواده اصولاً انتقال چهره به چهره کند و تدریجی است و مدت تماس باید طولانی باشد تا انتقال صورت بگیرد.
به طوری که آنفلوانزا و سارس سریعتر و راحت تر منتقل می‌شود، اما کرونا ویروس کندتر انتقال می‌یابد.
راه دوم بین انسان و حیوان صورت می‌گیرد و افرادی که با شتر تماس دارند در معرض بیماری قرار می‌گیرند، زیرا انتقال از شتر به انسان ثابت شده است.
سومین راه مهم انتقال از محیط به انسان است که از طریق اشیای آلوده و ترشحات حاوی ویروس منتقل می‌شود.
انسان مبتلا به ویروس کرونا از طریق ترشحات تنفسی، ادرار، مدفوع و خون می‌تواند بیماری را انتقال دهد و تماس با هر یک از موارد فوق احتمال انتقال را ممکن می‌سازد.

درمان
درباره اینکه کرونا ویروس درمان دارد یا نه دکتر دهقان نیری می‌گوید: این بیماری درمان اختصاصی ندارد و هنوز دارو و واکسن برای آن معرفی نشده است. اما بیمار بادرمانهای نگهدارنده و ضد کرونا ویروس مداوا می‌شود.

تشخیص بیماری
وی تصریح می‌کند: براساس دستورالعمل‌های وزارت بهداشت بیماران مشکوک به عفونتهای تنفسی باید به مراکز بهداشت معرفی شوند و تشخیص بیماری توسط آزمایشگاه مرجع تأیید گردد. از این رو باید از ترشحات تنفسی وحلق بیمار نمونه گیری و در آزمایشگاه مرجع مورد آزمایش قرار گیرد. ضمن اینکه وزارت بهداشت کشورمان نیز به سازمان بهداشت جهانی WHO متعهد است موارد بیماری را گزارش نماید.
خوشبختانه تاکنون در کشورمان «کروناویروس» دیده نشده است، اما باید مراقب باشیم چون بیماری مرز نمی‌شناسد.

گروه‌های در معرض خطر
دکتر دهقان نیری با بیان این مطلب که بیماری کروناویروس بیماری مهم و کشنده‌ای است می‌گوید: این بیماری یا به سمت بهبودی می‌رود و یا با نارسایی ارگانها (کلیه، کبد، قلب و … ) سبب مرگ می‌شود. 20 تا 25 درصد مرگ و میر دارد و بیشترین مرگها در بین آقایان و سالمندان بوده است.
گروه‌هایی که بیشتر در معرض خطر بیماری هستند شامل: سالمندان، بیمارانی که مبتلا به بیماری‌های مزمن تنفسی مثل آسم، نارسایی‌های کلیوی، کبدی، نارسایی قلب، سرطانی، بیمارانی که شیمی درمانی یا دیالیز می‌شوند، دیابتهای پیشرفته، کودکان زیر 10 سال و کارشناسان بهداشتی می‌باشند، به همین دلیل این افراد باید بیشتر مراقب باشند و از سفر به مناطق آلوده و جاهایی که بیماری دیده شده، پرهیز نمایند.

توصیه‌ها
باتوجه به اهمیت بیماری و ضرورت آشنایی با راه‌های پیشگیری این متخصص توصیه می‌کند:
– شست و شوی مرتب دستها با آب و صابون بخصوص اگر درتماس با دیگران باشند و یا در برخورد و تماس با بیمار مشکوک بوده‌اند.
– رعایت فاصله با بیمار مشکوک (کمتر از یک متر نباشد)
– احتیاطات تماسی تنفسی و لمس بیمار
– استفاده از ماسک در هر شرایطی برای پیشگیری توصیه می‌شود.
– افرادی که بیماری زمینه‌ای دارند باید مایعات کافی بنوشند، تغذیه مناسب داشته باشند و از سدهای دفاعی (ماسک، عینک، خودداری از تماس و …) استفاده کنند.
– یکی از ساده ترین راه‌های انتقال تماس دست آلوده با مخاط دهان، چشم و بینی است که در صورت تماس ویروس بی درنگ وارد مخاط می‌شود (مثل تلقیح واکسن) بنابراین از تماس دستها با چشم و بینی و دهان خودداری گردد.
– سفر به مناطق آلوده برای افراد خطرپذیر (بچه‌های زیر 10 سال و افراد بالای 65 سال) خطرناک است و نباید به این مناطق سفر کنند.
– دوام ویروس در فضای آزاد بیشتر از چند ساعت نیست و راه‌های پیشگیری از آن شبیه آنفلوانزا است، بنابراین اگر رعایت بهداشت فردی و جمعی جدی گرفته شود، خطر ابتلا کاهش خواهد یافت.

قدس آنلاین