حوادث

زن جوانی در تهران به طرز باور نکردنی جان همسرش را به خاطر کادوی ولنتاین گرفت!!

عصر یکی از روزهای سرد بهمن 92، من بازپرس کشیک قتل بودم. از صبح تعدادی تماس با تلفن کشیک گرفته شده بود، اما مربوط به مرگ بر اثر سکته یا تصادف بود که دستورات لازم را به افسر پرونده‌ها دادم. در حال بررسی یکی از پرونده‌ها بودم که تلفن کشیک قتل به صدا درآمد. پشت خط مامور کلانتری 15 بود.

«آقای بازپرس، مرد میانسالی با ضربات چاقو به قتل رسیده است، او داخل کوچه خودشان کشته شده است.» دستورات اولیه را به مامور جوان دادم.

 **جنازه ای داخل کوچه

خودم را به محل جنایت رساندم و همزمان کارآگاهان اداره جنایی و ماموران بررسی صحنه جرم و پزشکی قانونی نیز به محل رسیدند. نوارهای زرد رنگ اطراف محل قتل را احاطه کرده بود و ماموران سعی می کردند از ورود افراد به محوطه جلوگیری کنند.

مردی حدود چهل ساله روی زمین افتاده بود و در تن پیمایی که توسط متخصصان پزشکی قانونی صورت گرفت، علت اولیه مرگ اصابت جسم برنده ای مانند چاقو اعلام شد.

در چند قدمی جسد، زن جوانی ایستاده بود و با بی تابی می گریست. از ماموران در رابطه با او پرسیدم، گفتند همسر مقتول است. خودم را به او رساندم تا در رابطه با مرگ همسرش سوالاتی بپرسم.

به محض این که خودم را معرفی کردم، زن جوان شروع به صحبت کرد: «از سر و صدای مردم به کوچه آمدم، همه از مرگ یک مرد می گفتند و من هم از سر کنجکاوی خودم را به جنازه رساندم که ناگهان دیدم امیر غرق در خون روی زمین افتاده است.

شوهرم کارگاه طلاسازی دارد و ساعاتی قبل مغازه اش را تعطیل کرده بود و داشت به خانه می آمد که نمی دانم چه کسی او را در نزدیکی خانه مان به قتل رسانده است.»

 **آپاچی سواران

همسر امیر، اطلاعاتی در رابطه با این جنایت نداشت، اما آن موقع شب بی شک افرادی بودند که شاهد جنایت بوده و بتوانند در رازگشایی این پرونده به ما کمک کنند. به همین دلیل به تحقیق میدانی پرداختیم تا این که پسر جوانی که شاهد جنایت بود، گفت: من ماجرا را دیدم، مقتول در حال عبور از کوچه بود که دو پسر جوان در حالی که سوار موتور آپاچی سفید رنگی بودند به طرف او رفتند.

آنها می خواستند کیف امیر را بگیرند که مرد میانسال مقاومت کرد، ناگهان ترک نشین موتورسیکلت با چاقو چند ضربه به کمر و دست مقتول زد و بدون این که کیف مقتول را بردارند، به سمت دیگر کوچه حرکت کردند. در ابتدای کوچه زن جوانی ایستاده بود، آنها او را ترک موتورشان سوار کردند و از محل گریختند.

 **ردپای یک زن

با آن که سرنخ هایی به دست آورده بودیم و می دانستیم زنی نیز در این ماجرا نقش دارد، اما اطلاعاتمان کافی نبود. سراغ مغازه مقتول رفتیم و به بازبینی تصاویر دوربین مداربسته اش پرداختیم. فیلم ضبط شده آن روز با دقت بازبینی شد.

دوربین تصویر زنی را گرفته بود که در حال مشاجره با مقتول بود. با دیدن فیلم این فرضیه برایم مطرح شد که زن جوان همان فردی است که در صحنه جنایت حضور داشته اشت.

با این احتمال که زن جوان آشنا باشد، تصویر زن جوان به اقوام و دوستان امیر نشان داده شد. پسر دایی امیر با دیدن تصویر زن جوان گفت: این که فرنگیس است. او را می شناسم، فرنگیس همسر موقت امیر بود.

چند سال قبل بدون آن که همسر امیر باخبر شود، آنها به عقد موقت هم درآمدند. امروز عصر فرنگیس به من زنگ زد و آدرس خانه امیر را گرفت، من هم آدرس را به او دادم.

با کمک پسردایی امیر، هویت زن جوان شناسایی شد و فرنگیس به عنوان نخستین مظنون پرونده بازداشت شد.

تحقیقات از فرنگیس را آغاز کردم و به او گفتم: چرا امیر را به قتل رساندی. مدارک و شواهد زیادی در دست است که نشان می دهد تو جنایت را مرتکب شده ای؟ در صحنه قتل حضور داشتی و به همراه عاملان جنایت فرار کرده ای.

فرنگیس که دید تمام مدارک علیه اوست و کتمان حقیقت بی فایده است از جنایت گفت: چهار سال پیش در یکی از شهرهای شمالی کشور با امیر آشنا شدم و او بدون این که همسرش بفهمد، مرا صیغه کرد. امیر هر چند وقت یکبار به دیدن من می آمد تا این که دیروز با من تماس گرفت و از من خواست به تهران بیایم.

او قرار بود کادوی گرانقیمتی به خاطر روز ولنتاین بدهد و من به تهران آمدم و به مغازه طلافروشی اش رفتم. وقتی هدیه را گرفتم، متوجه شدم امیر هدیه گرانقیمت تری برای همسرش خریده است. از این موضوع خیلی ناراحت شدم و باهم مشاجره کردیم و در نهایت کادو را به او برگرداندم.

او هم کادویی را که برای من گرفته بود، داخل کیف دستی اش گذاشت. او ادامه داد: «از شدت عصبانیت از مغازه اش بیرون آمدم و پیاده در خیابان ها راه افتادم. تا این که با دیدن دو پسر افغان سوار بر موتورسیکلت فکری به سرم زد. به آنها گفتم یکی از آشنایانم کیفم را به زور گرفته و اگر به من کمک کنند کیفم را بگیرم، دستمزد خوبی خواهم داد.

فرنگیس گفت: «همراه دو جوان افغان به مغازه امیر رفتیم، اما او قبل از آن که به آنجا برسیم، مغازه را تعطیل کرده بود. می دانستم به خانه اش رفته اما آدرس خانه را نداشتم. به همین دلیل با پسر دایی اش تماس گرفتم و آدرس را از او گرفتم.

به طرف خانه امیر رفتیم و با این احتمال که او خانه است، از یکی از افغانی ها خواستم زنگ خانه اش را بزند و از امیر بخواهد که چند لحظه ای مقابل دربیاید، اما همسرش گفت امیر هنوز به خانه نیامده است.

داخل کوچه به انتظار او ایستادیم، لحظاتی گذشت تا این که امیر درحالی که کیف دستی اش را به دست داشت وارد کوچه شد. به دو جوان موتوسوار گفتم خودش است و آنها به سمت امیر حرکت کردند.

آنها می خواستند کیف امیر را سرقت کنند که او مخالفت کرد و در نهایت با چاقو به جان او افتادند. وقتی امیر خونین روی زمین افتاد، او را رها کردند و به سراغ من آمدند و باهم فرار کردیم.

 **مسافران غیرقانونی

به دنبال اعتراف فرنگیس، بررسی ها برای یافتن پسران موتورسوار ادامه یافت، اما از آنجا که آنها افغانی بودند، احتمال می دادم روند رسیدگی به پرونده با مشکل مواجه شود. چراکه آنها غیرقانونی به ایران آمده بودند و هر لحظه امکان داشت از آن راهی که به ایران آمده اند برگردند.

با این حال ناامید نشدم و با این احتمال که دوربین یکی از مغازه های اطراف توانسته باشد تصویری از آنها ضبط کرده باشد، دستور بازبینی دوربین ها را صادر کردم.

حدس من درست بود، دوربین یکی از مغازه ها که در همسایگی مقتول بود، تصویری از دو سرنشین موتورسیکلت آپاچی و شماره پلاک آنها گرفته بود.

بلافاصله به استعلام شماره پلاک موتور پرداختیم. موتور متعلق به مرد جوانی به نام مجیب بود. دستور بازداشت مجیب را صادر کردم و با همکاری کارآگاهان اداره دهم پلیس آگاهی مرد جوان خیلی زود بازداشت شد.

 **جنایت 25 هزار تومانی

برای اطمینان دستور دادم مجیب با شاهدان پرونده و فرنگیس مواجه حضوری شود تا از سوی آنها شناسایی شود. همان طور که انتظار داشتم فرنگیس و شاهدان ماجرا او را به عنوان راکب موتورسیکلت شناسایی کردند.

زمانی که مجیب برای تحقیقات در مقابلم نشست به او گفتم: «از جنایت بگو!» مرد جوان نگاهی به من انداخت و با حسرت گفت: «قتل را حکیم انجام داد، اما ما به خاطر 25 هزار تومان جان انسانی را گرفتیم.

باورتان می شود فقط 25 هزار تومان؟! وقتی زن جوان به ما پیشنهاد داد که در ازای گرفتن کیف مرد میانسال به ما لپ تاپ می دهد، ما هم پذیرفتیم و همراه او راهی محل شدیم.

آن شب من راکب موتور بودم و حکیم ترک نشین بود، به سراغ مرد میانسال رفتیم و وقتی با مقاومت او مواجه شدیم، حکیم عصبانی شد و چند ضربه چاقو به او زد. بعد هم فرار کردیم و زن جوان به جای لپ تاب به ما 25 هزار تومان پول داد.»

با صحبت های مجیب، مخفیگاه حکیم در ساختمانی نیمه کاره شناسایی شد. حکیم نیز پس از دستگیری به قتل اعتراف کرد و هر سه متهم با قرار بازداشت موقت روانه زندان شدند. به این ترتیب راز قتل مرد طلاساز در نزدیکی محل زندگی اش برملا شد.

جام جم

همچنین بخوانید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا