دلیل اهمیت امنیت روانی کودکان (Psychological security) چیست؟
دلیل اهمیت امنیت روانی کودکان (Psychological security) چیست؟
امنیت روانی کودکان را جدی بگیرید. چرا کودکان به امنیت روانی نیاز دارند؟ اهمیت ایجاد حس امنیت در کودکان
پدر و مادر باید در حضور فرزندان، مراقب رفتار خود باشند؛ زیرا وقتی امنیت روانی کودکان به خطر بیفتد، استحکام روانی فرزندان نیز بر هم میریزد.کودکان مانند بزرگسالان، تجربه و قدرت تجزیه و تحلیل را ندارند و از آنجا که همه امنیت و استواری زندگی خود را از والدین دریافت میکنند، وقتی آن را در خطر ببینند، دچار تزلزل روانی خواهند شد. شب ادراری، لکنت زبان، پرخاشگری از جمله پیامدهای احساس ناامنی در کودکان است.هر عاملی که امنیت روانی کودکان را به خطر اندازد، احساس ناامنی، ترس و اضطراب را در آنها تشدید میکند. بروز این دو مشکل در سن و سال پایین، زمینه بسیاری از مسائل را سبب خواهد شد. والدینی که با توهین و ناسزا مشاجره میکنند، اغلب با گذشت زمان آشتی کرده، اما اثرات این عمل اشتباه که در حضور فرزندان صورت گرفته، تا مدتهای زیادی بر ذهن و روان کودکان باقی میماند.واکنشهای افراد در سنین مختلف نسبت به این مسئله متفاوت است، فرزندان قبل از بلوغ به شدت به والدین وابسته هستند. آنها پدر را همه چیز خود و کانون خانواده را منشأ آرامش و امنیت میدانند، درنتیجه وقتی این چارچوب با خطر مواجه شود، همه آرامش ذهنی آنها نیز متزلزل میشود.استفاده از عبارتهایی نظیر «تو را طلاق میدهم»، «همسری دیگر اختیار میکنم»،« میروم مامان جدید برایت بگیرم» یا «با هم به خارج از کشور میرویم» و بسیاری از حرفهای دیگر که حتی به شوخی میان پدر ، مادر و فرزندان رد و بدل میشود، از عوامل تخریب امنیت روانی و روحی فرزندان است.از طرفی دیگر با وجود چنین احساس ناامنی، درس خواندن نیز برای کودکان و نوجوانان غیر ممکن است؛ چون احساس خطر سلامت انسان را تحتتاثیر قرار میدهد، مانند زمانی که یک فرد بالغ در محیط کار خود احساس ناامنی داشته باشد و دیگر نتواند به فعالیت خود بهطور صحیح ادامه دهد.این کودکان چون اغلب شاهد مشاجره و بحث والدین هستند، بیشتر شبها با ترس و اضطراب به خواب رفته و هر لحظه این احساس بر آنها غلبه میکند که مبادا پدر یا مادر منزل را ترک کرده و دیگر باز نگردد، بیتردید این نگرانیها فضای ذهنی پُرآشوبی را برای کودکان ایجاد میکند.در چنین شرایطی، تمرکز بر درس و تحصیل هم امکانپذیر نیست و این مسئله مانعی میشود که پایههای عزت نفس در کودک شکل گیرد و به جای آن نگرانی و اضطراب در او شدت گرفته و باعث بروز مشکلات بزرگ تری برای آنها میشود.ایمنی و امنیت مادی و معنوی، بهعنوان اولین مسئله مورد توجه در زندگی انسان مطرح است؛ درنتیجه والدین نباید با دستان خود در کانون خانواده، امکان برخورداری از امنیت روانی را از فرزندان سلب و با این کار به اعتماد به نفس و خودباوری آنها خدشه وارد کنند. قطعا فرزندان چنین خانوادههایی، در بزرگسالی احساس مسئولیت نخواهند داشت و به فردی غالبا عاجز تبدیل خواهند شد که همواره در زندگی برای کسب و برخورداری از احساس امنیت، جنگیده است.
دکتر افشین طباطبایی- دفتر روزنامه نسل فردا