گلرنگ هم کمتر از زعفران خواص ندارد
گلرنگ ضمن اینکه چاشنی ارزان تری نسبت به زعفران است تقریبا همان رنگ را ایجاد می کند، بلکه به دلیل وجود خواص شگفت انگیز می تواند جایگزین فوق العاده ای برای بسیاری از رنگ های پرضرر مصنوعی باشد.
زعفران شاید گران ترین ادویه جهان باشد و به همین دلیل برای رنگین کردن بسیاری از مواد غذایی مثل برنج، سوپ، سس، نان و ترشی بخصوص در صنعت که صرفه اقتصادی بسیار حائز اهمیت است، از رنگ های مصنوعی به جای زعفران استفاده می کنند.
رنگ های خوراکی مصنوعی شاید در مقادیر بسیار اندک مجاز باشد و تهدیدی جدی برای سلامت انسان ها محسوب نشود؛ اما استفاده مداوم از آنها در بسیاری از مواد غذایی پرمصرف ممکن است در طولانی مدت عوارض ناگواری بر سلامت انسان ها داشته باشد.
نگرانی های جامعه پزشکی در مورد رنگ های خوراکی مصنوعی ممکن است تقاضا را برای رنگ استخراج شده از اندام های گیاهان افزایش دهد. یکی از گیاهان بسیار خوشرنگ و پرخاصیت که از خانواده کاسنی محسوب می شود، گلرنگ است. گلرنگ ضمن اینکه چاشنی ارزان تری نسبت به زعفران است تقریبا همان رنگ را ایجاد می کند، بلکه به دلیل وجود خواص شگفت انگیز می تواند جایگزین فوق العاده ای برای بسیاری از رنگ های پرضرر مصنوعی باشد. رنگ استخراج شده از گلرنگ نه تنها برای بدن انسان تقریبا بی ضرر است، بلکه می تواند بسیار سودمند و گاهی حتی بسیار کاربردی تر از زعفران باشد.
گلرنگ، گیاهی است که به طور عمده در آب و هوای گرم و خشک رشد می کند. دانه های روغنی آن منبعی برای استخراج روغن های گیاهی است و از دیرباز غذایی کامل برای پرندگان محسوب می شد. از گل های گلرنگ برای رنگینکردن خوراکی ها و به عنوان منبعی برای استخراج رنگ طبیعی استفاده می کنند؛ علاوه بر این، گل های گلرنگ در بسیاری از موارد برای مقاصد دارویی نیز به کار می رود.
در زمان های گذشته، مصریان برای رنگ کردن کتان و ابریشم از رنگ گلرنگ استفاده می کردند. همچنین نوعی پماد آیینی نیز داشتند که در مراسم مذهبی و برای چرب کردن مومیایی قبل از اتصال اجزای آن به کار می رفت که این پماد را با گلرنگ رنگین می کردند. از روغن دانه های گلرنگ نیز برای تسکین برخی زخم ها استفاده می کردند و این نشان می دهد این روغن دارای موادی است که احتمالا خواصی شبیه مسکن داشته است؛ البته ماهیت روغنی این ترکیب نیز باعث شده گذشتگان از آن به عنوان منبعی برای سوخت و ایجاد روشنایی استفاده کنند.
با توجه به بررسی های مختلف به نظر می رسد در گذشته گلرنگ در خاورمیانه و هند و آفریقا نیز کاربرد داشته است و از آن به عنوان پادزهر استفاده می کردند. علاوه بر این، از روغن این ترکیب به عنوان دارو برای تحریک تعریق در درمان تب بهره می بردند.
بسیاری از گذشتگان از گلرنگ به وفور برای رنگین کردن برنج و سوپ استفاده می کردند. گاهی برای زینت دادن به خانه هایشان از گلدانی که در آن غنچه های گلرنگ رشد کرده بود، استفاده می کردند و از غنچه های آن در درمان یبوست بهره می بردند.
استفاده از رنگ استخراج شده از گلرنگ در صنعت نساجی، بویژه در صنایع فرش بافی در شرق اروپا، خاورمیانه و شبه قاره هند بسیار رایج بوده است.
از گلرنگ اثرات افزایش دهنده قدرت باروری نیز گزارش شده است. بنابر آزمایشی که روی موش های نر و ماده انجام شد، وزن رحم در موش های ماده و وزن کیسه های منی در موش های نر عقیم افزایش یافته بود که این موضوع مساله ای قابل تحقیق و ارزشمند در درمان ناباروری است و در واقع ممکن است در آینده داروهای مکملی در درمان ناباروری مورد استفاده قرار بگیرد که در آنها از گلرنگ استفاده شده است.
بسیاری از مطالعات بالینی و آزمایشگاهی نشان می دهد داروها یا مکمل هایی که در آنها از گلرنگ استفاده شده است، برای درمان مشکلات قاعدگی، بیماری های قلبی ـ عروقی و درد و تورم همراه با مشکلات روحی موثر بوده اند.
البته شایان ذکر است افرادی که استفاده مداوم و کاربردی این ترکیب را به عنوان داروی طبیعی می پسندند، باید حتما پیش از مصرف با پزشک خود در این خصوص مشورت کنند.
