تقدیر از محمد جواد ظریف

تبریک به محمد جواد ظریف

وظیفه خود دانستیم که این تبریک را به دیده منت بگذاریم و چند جمله‌ای در وصف اندیشه ظریف آقای گفت و گوی ایران بنویسیم. اول این که ما خبرنگاران به ظرافت‌های محمد جواد ظریف در گفت و گوهای بین رسانه‌ای افتخار می‌کنیم؛ چرا که یک سیاست مدار قبل از این که موضوعی را در بین اصحاب رسانه مطرح کند، باید خود به اندازه‌ای حواشی آن را در نظر بگیرد که جای هیچ شک و شبهه‌ای برای انتقال دهنده خبر باقی نگذارد. دوم اینکه ما محمد جواد ظریف را به عنوان یک سیاست مدار متمدن، فردی که فرهنگ صلح آمیز کشورمان را در خور این سرزمین شهید پرور با جهانیان به اشتراک گذاشت، می‌شناسیم؛ که لازمه هر سیاست مداری است، اشراف به مواضع فرهنگی هنری وطن خود و دفاع جانانه از آن. و در آخر باید این نکته را یاد آور شویم که یک چهره شناخته شده در عرصه‌های گوناگون می‌تواند با یک جمله ساده: به شما تبریک می گوییم یا برای شما آرزوی موفقیت می‌کنیم. همه خستگی‌ها و کدورت‌های این سالها را از تنمان بزداید و انرژی زائدالوصفی را به قشر مذکور تزریق کند.

موفقیت ایران در برجام

پس از موفقیت ایران در کسب برجام جدای از ابعاد سیاسی و اجتماعی، چهره فرهنگی جامعه ایران دچار جهان اندیشی مترادفی شد. جهان اندیشی در ابعاد یک نظام فرهنگی به الگوی ایجاد شده توسط جامعه برای بیگانگانی که خارج از صحنه به رویدادهای فرهنگی کشورها واکنش نشان می‌دهند گفته می‌شود. این جهان اندیشی به تریبون‌ها و رسانه‌های مجازی و حقیقی اجازه می‌دهد که آنطور که می‌اندیشند در برابر کشوری مانند ایران هیاهوی تبلیغاتی برپا کنند و از محدودیت‌های موجود در آن سخن بر زبان اورند. بله، همه ما می دانیم که کشور ما برای برخی از فعالیت‌های ناهنجار فرهنگی محدودیت‌هایی دارد که به درستی اعمال شده‌اند، اما این اعمال اقتدار در این زمینه تنها به روشی که ظریف توانایی انتقال آن به جهانیان را دارد به جهت مثبت ارائه می‌شود. به عنوان مثال چندی پیش که محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه کشورمان، به تماشای نمایشی در تهران نشست و با استقبال شگفت انگیز هنرمندان فعال در این زمینه مواجه شد، رسانه‌های داخلی و بعضا خارجی چهره آوانگاردی را از روابط بین المللی ایران به اشتراک با مخاطبان خود گذاشتند. در لایتناهی بودن فرهنگ و هنر جای هیچ مناقشه‌ای نیست و شاید هنرمندان ایرانی خود با دریافت جوایز متعدد از جشنواره‌های خارجی تمدن و فرهنگ ایرانی را از چنگال هالیوود، که با ساخت اثاری مانند 300 سعی در تخریب چهره تاریخی فرهنگی ایران دارد، خارج می‌کنند. اما گفت و گوی راهبردی و مسالمت آمیزی که با پشتیبانی مقام معظم رهبری در زمینه روابط بین الملل در دستور این وزارت خانه قرار گرفته است می‌تواند انگیزش اجتماعی جوامع را نسبت به کشورمان به جهت مثبت تغییر دهد.

وظیفه خبرنگار

بارها و بارها از رسانه‌های مختلف شنیده‌ایم که فلان وزارت خارجه در مورد کشورمان گرافه گویی کرده و یا در مورد حقوق بشر، که در جهان تعریفی بالاتر از فرهنگ و هنر ایرانی یافت نمی‌شود، به طرز تمسخر آمیزی اظهار نظر کرده است. ابتدا وظیفه هر خبرنگاری است که از آرمان‌ها و چارچوب‌های نمادین کشور خود حتی اگر اندیشه‌ای مخالف آن داشته باشد، همه جانبه به دفاع بپردازد و با سوال های تفرقه برانگیز سعی در تزلزل ظرافت فرهنگی ایران نداشته باشد. در مرحله بعد یک خبر نگار باید صد در صد در مورد سوالی که مطرح می‌کند اشراف کامل داشته باشد؟ به عنوان مثال اگر یک خبر نگار بخواهد از جواد ظریف در باره وضعیت روابط بین ایران و دیگر کشورها سوالی را مطح کند؟ این سوال نباید صرفا از روی کنجکاوی و یا جسارت باشد باید دارای ارزش‌های تحقیقی پژوهشی نیز باشد. این ارزش‌ها از چگونگی برخورد وزارت خانه‌ها با خبرنگاران نیز برگرفته می‌شود؛ همانطور که می‌بینیم وزیر امور خارجه کشورمان و کلیه کارکنان با مناعت طبع و برداری زائدالوصفی به سوالات خبرنگاران پاسخ می‌دهند. حال که از تعارفات مرسوم عبور کنیم و به ریشه‌های روانی این پیام نزدیک شویم به این نتیجه مثبت خواهیم رسید که روز خبرنگار می‌تواند بهانه‌ای برای آشتی دیپلماسیک میان همه احاد جامعه باشد تا ما به غیر از دغدغه کشف و انتشار خبر، دغدغه صحت و بازتاب نوع برخورد مذکور را نداشته باشیم.

نویسنده : علی رفیعی وردنجانی