پزشکی و سلامت

بی‌اختیاری ادرار درمان فوری ندارد

سلامت نیوز:یک متخصص کلیه و مجاری ادراری ضمن تشریح انواع بی‌اختیاری‌های ادراری و علل آن گفت: هر یک از انواع بی‌اختیاری ادرار روش‌های درمانی مختلفی دارد، بنابراین قبل از انتخاب روش مناسب، باید دلیل بی‌اختیاری تشخیص داده شود.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا، دکتر ناهید حمزه‌ای اصفهانی اظهار کرد: بی‌اختیاری ادرار از هر نوعی که باشد محدودیت‌های زیادی برای فرد ایجاد می‌کند. افرادی که از این مشکل رنج می‌برند نمی‌توانند راحت و بی‌دغدغه از خانه بیرون روند یا حتی در مهمانی‌ها و فعالیت‌های عمومی ‌شرکت کنند؛ چرا که مدام باید مثانه خود را تخلیه کنند.
این متخصص کلیه و مجاری ادرار گفت: بی‌اختیاری ادراری را می‌توان به چهار گروه تقسیم کرد که شایع‌ترین نوع آن بی‌اختیاری از نوع استرس است که به علت افزایش فشار شکمی و به دنبال سرفه، عطسه، خندیدن، بلند کردن اشیاء سنگین یا حرکات ورزشی ایجاد می‌شود، اما در نوع دیگری از آن که به بی‌اختیاری‌ از نوع اضطرار موسوم است، فرد با پر شدن مثانه برای رفتن به دستشویی احساس فوریت داشته باشد؛ به نحوی که نمی‌تواند خود را کنترل کند و تا قبل از رسیدن به دستشویی ادرارش خارج می‌شود.
حمزه‌ای اصفهانی نوع سوم بی‌اختیاری را “سرریز‌کننده” عنوان کرد و گفت: بر اثر انسداد مثانه یا از دست رفتن خاصیت ارتجاعی و عضلانی آن ایجاد می‌شود که در واقع مثانه به یک کیسه معمولی تبدیل شده و هر زمان ادرار به حجم بیش از حدی برسد، آن را سرریز می‌کند. “بی‌اختیاری کامل” هم ممکن است بر اثر صدمه یا قطع شدن گردن مثانه ایجاد شود که در این حالت بیماران کاملا بی‌اختیار هستند یعنی در هر زمان و شرایطی ادرار از مثانه‌شان خارج می‌شود. البته بیشتر مبتلایان به بی‌اختیاری ادرار را زنان تشکیل می‌دهند.
وی در پاسخ به این سوال که مناسب‌ترین راه درمان چه روشی است، خاطر نشان کرد: هر یک از انواع بی‌اختیاری ادرار، روش‌های درمانی مختلفی دارد. بنابراین قبل از انتخاب روش مناسب، باید دلیل بی‌اختیاری تشخیص داده شود. به همین منظور نیز پزشک سونوگرافی، نوار مثانه و سیستوسکوپی (اندوسکوپی داخل مجرا و مثانه) را تجویز می‌کند. همچنین «پد تست» و «چارت‌های تخلیه ادرار» نیز مشخص می‌کنند که آیا شکایت بیمار از بی‌اختیاری حقیقی است یا تصور می‌کند دچار بی‌اختیاری است. علاوه بر آن، سابقه بیماری‌های مغزی مانند پارکینسون، سکته مغزی، دیسک کمر، برداشتن رحم یا هیسترکتومی و تعداد دفعات ‌زایمان نیز باید در نظر گرفته شوند و فرد کاملا از لحاظ حس منطقه لگنی بررسی شود.
این متخصص کلیه و مجاری ادراری با تاکید بر اینکه این بیماری درمان فوری ندارد، ادامه داد: بعد از تشخیص علت بی‌اختیاری ادرار، پزشک سعی می‌کند راحت‌ترین و کم‌عارضه‌ترین روش درمان را در نظر بگیرد. به همین دلیل اغلب در مرحله اول از دارو درمانی استفاده می‌شود. با این وصف بیماران باید صبور باشند و با پزشک خود همکاری کنند، اما متاسفانه خیلی از افراد زمانی به پزشک مراجعه می‌کنند که دیگر وضعیت برایشان قابل‌ تحمل نیست و از طرفی انتظار دارند طی یک هفته درمان شوند؛ درحالی که رسیدن به نتیجه دلخواه زمان می‌برد.
حمزه‌ای اصفهانی تصریح کرد: اگر بی‌اختیاری ادرار با گذشت حدود 3 ماه به دارو درمانی جواب ندهد، باید از روش‌های درمانی دیگر استفاده کنیم. یکی از این روش‌ها جراحی است که به شیوه‌های مختلفی انجام می‌شود. جراحی باز را می‌توان از ناحیه واژن، روی شکم یا هر دو ناحیه همزمان انجام داد. این جراحی‌ها از روش‌های درمانی قدیمی‌تر محسوب می‌شوند، اما هنوز هم برای برخی از بیماران مناسب‌ترند.

همچنین بخوانید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا